หลับผิดที่...ใครชอบนอนหลับในรถห้ามพลาด!!

เรื่องนี้คนในหมู่บ้านเราเจอ ตอนนั้นเราน่าจะเข้ามัธยมแล้วจำเรื่องราวได้ดีเพราะเป็นเรื่องที่ดังและคนในหมู่บ้านลือกันให้ทั่วว่า ตาหมาย(นามสมมุติ) แกเป็นนักดนตรีในวงหมอลำ แกเป็นมือคีย์บอร์ด ตาหมายจะเดินทางไปโน่นมานี่อยู่เรื่อยเพราะวงหมอลำที่แกเล่นอยูงานค่อนข้างเยอะ บางทีก็กลับดึกบ้างกลับเช้าบ้าง 

แต่ทุกครั้งก็จะโทรบอกเมียแกก่อนตลอดว่าวันนี่จะกลับเช้าหรือจะกลับดึก ถ้าไกลหน่อยก็ค้างที่วัดหรือบ้านเพื่อน วันนั้นแกมีงานไม่ไกลจากหมู่บ้านเท่าไหร่ระยะทางก็น่าจะสัก 40 กิโลได้ ก่อนออกจากบ้านแกก็บอกยายแตน(นามสมมุติ)ว่าวันนี้จะกลับเร็วนะไม่เกินตี2 เพราะงานเลิกเร็ว เมียแกก็โอเค พอเวลาล่วงเลยไปจนถึงตี 2 ยายแตนแกก็ยังไม่นอนเพราะจะรอตาหมายกลับบ้านมาก่อน แกจะทำแบบนี้ประจำ พอถึงตี 2 เมียแกก็ได้แต่รอ ตี 3 ก็แล้ว ตี 4 ก็แล้ว แกก็เริ่มใจไม่ดีเลยโทรไปหาตาหมาย แต่ติดต่อตาหมายไม่ได้ แกก็เริ่มร้อนใจ จนตี5แกก็ไม่ไหวเริ่มติดต่อหาเพื่อนตาหมายว่าเห็นตาหมายไหม เพื่อนนักดนตรีก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่าแกออกมาแล้วตั้งแต่ตี1 ยังไม่ถึงบ้านอีกเหรอ เมียแกเริ่มอยู่ไม่ติดด้วยความเป็นห่วงตาหมายแกก็เดินไปหาผู้ใหญ่บ้าน หาเพื่อนบ้านให้ไปช่วยตามหาตาหมายให้หน่อยกลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุ แล้วทุกคนก็พากันขับรถออกตามหา 

ประมาณ 6 โมงเช้ายายแตนได้รับข่าวว่าเพื่อนบ้านเจอรถตาหมายแล้วจอดอยู่ข้างทางซึ่งเป็นป่าช้า ถัดจากหมู่บ้าาไปไม่ไกล ยายแตนรีบไปทันทีไปถึงก็เรียกหาตาหมายก่อนเลย มองหาในรถ ตรวจดูทุกมุม สภาพรถไม่มีการชนหรืออย่างใด แต่ตกลงมาอยู่ข้างทางและเหมือนหันหัวรถเข้าไปในป่ามีต้นไม้ปกคลุมนิดหน่อย ยายแตนตกใจทันทีเพราะไม่มีแม้แต่เงาตาหมาย ตอนนั้นแกทำอะไรไม่ถูกทั้งร้องไห้ทั้งเรียกหา ทุกคนก็พากันออกตามหากันในป่าบริเวณนั้น หากันอยู่สักพักใหญ่ ไม่มีวี่แววตาหมายเลย ยายแตนเริ่มใจไม่ดีหนักขึ้นเรื่อยๆ หากันจนประมาณ 8 โมงเช้าเสียงโทรศัพท์เข้ามา ยายแตนรับสายน้ำเสียงดีอกดีใจ ลูกโทรมาบอกว่าพ่อกลับมาบ้านแล้ว เท่านั้นแกก็วางสายแล้วเรียกทุกคนกลับทันทีไปถึงบ้านยายแตนร้องไห้กอดตาหมายใหญ่ถามว่า ตาหมายแกไปไหนมารู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงแกขนาดไหน โทรไปก็ไม่ติด ตาหมายก็ตอบแบบงงๆว่า 

เมื่อคืนข้าจอดรถนอนข้างทางเพราะขับไม่ไหวโดนเหล้ามานิดหน่อยแล้วก็ง่วงด้วยเลยกะพักแปบนึงจำได้ว่า เป็นข้างถนนรถก็วิ่งอยู่เยอะเยอะแยะ พอหลับไปสักพักก็มีคนมาเคาะกระจกเรียก แกเลยตื่นขึ้นมามีผู้ชายคนนึงอายุรุ่นราวคราวเดียวกะแกมาเคาะเรียก แกเลยเปิดกระจกคุย ผู้ชายคนนั้นถามว่ามานอนตรงนี้ได้ยังไงมันอันตราย ไปนอนพักบ้านแกก่อนไหมใกล้ๆนี่เองไว้ไหวแล้วค่อยขับไปต่อ ด้วยความที่เห็นว่าเค้าน่าจะใจดีตาหมายเลยตกลงไปที่บ้านชายคนนั้นเดินตามเค้าไป แกบอกเดินไปนิดเดียวก็เป็นหมู่บ้านมีคนอยู่เต็มไปหมด บรรยากาศคึกคักมากเหมือนกำลังอยู่ในงานวัด มีมหรสพหมอลำ และการละเล่นมากมายมีวงไพ่วงไฮโลด้วยดูน่าสนุก ตาหมายตาใสเลยชายคนนั้นก็ถามแกว่าไปเล่นไฮโลกันไหมน่าสนุกนะ มีกับข้าวมีเหล้าให้กินเต็มที่ ตาหมายรีบตกลงอย่างไว เล่นได้สักพักได้เงินมาเต็มเลยด้วยความดีใจนึกขึ้นได้อยากเอาเงินกลับไปให้เมีย เลยบอกชายคนนั้นว่าเดี๋ยวขอตัวกลับก่อนแล้วกันมันใกล้จะตี 3 แล้วเดี๋ยวเมียเป็นห่วง ชายคนนั้นก็บอกอยู่อีกสักพักเถอะมีกับข้าวอีกเยอะเหล้าก็มี ไม่สนเหรอสนุกจะตาย ตาหมายก็ 2 จิต2ใจแต่ก็เลยตัดสินใจกลับบ้านดีกว่า ชายคนนั้นก็เลยเดินมาส่งแต่มาส่งไม่ถึงรถส่งแค่ปากทางหมู่บ้านแล้วบอกว่าเดินไปตามทางที่พามาเลยนะนิดเดียว 

ตาหมายก็ไม่มีปัญหาเพราะเดินไปนิดเดียวก็ถึงรถ แกดดินออกมาเจอคนในหมู่บ้านกำลังเดินหาอะไรซักอย่างแต่ถามใครก็ไม่มีใครตอบว่าหาอะไร ด้วยความกลัวว่าจะโดนเมียด่าจึงรีบกลับบ้านก่อน แต่เดินไปหาที่จอดรถไว้ปรากฏว่ารถหายไป หายไปไหนไม่รู้แกเลยเดินหาสักพักมาโพล่ทางเข้าหมู่บ้านตัวเองเฉยเมื่อกี้ดูนาฬิกายังไม่ตี 3 เลยเดินมาไม่ถึง10นาทีแต่ตอนนี้แดดสว่างจ้าได้ยังไงแกเดินกลับมาบ้านด้วยความงงงวย แล้วก็มาเจอเมียแกเนี่ยแกบอก ข้ามีเงินมาให้ด้วยเต็มเลย แกล้วงกระเป๋ากางเกงดูไม่มีเงินสักบาทมีแต่ใบไม้ใบหญ้า ตามหัวตามตัวก็มีใบไม้ติดเต็มเหมือนไปนอนคลุกใบไม้มา แกยิ่งงงเข้าไปอีก ถึงตอนนั้นทุกคนเริ่มประจ่างว่าที่ที่ตาหมายไปไม่น่าใช่หมู่บ้าาแน่นอนเพราะตรงนั้นคือป่าช้านั่นเอง ยายแตนไม่รอช้าพาตาหมายไปวัดไปรดน้ำมันทันที จากนั้นมาตาหมายไม่กล้าจอดนอนที่ไหนอีกเลยต่อให้ดึกแค่ไหนก็ต้องกลับมานอนบ้านให้ได้...