ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

เรื่องลี้ลับอาถรรพ์ หาดแม่รำพึงหาดกินคน!!


ขนหัวลุก!!!ตายมาแล้วนับร้อยศพ เรื่องลี้ลับอาถรรพ์หาดแม่รำพึงหรือหาดมรณะหาดแม่รำพึงชื่อดังมากในเรื่องผีดุเชื่อว่าเป็นหาดผีสิงหรือหาดกินคน!!

เมื่อราวสองปีก่อนผมไปเที่ยวระยองตามคำชวนของเพื่อนชื่อสมชัยที่ทำงานธนาคารอยู่บ้านฉางได้ไปเที่ยวบ้านแกลงอนุสาวรีย์สุนทรภู่สวนสนชายหาดสวยงามหลายแห่งเช่นหาดทรายปากน้ำเมืองระยองหาดแม่พิมพ์หาดบ้านเพที่ลงเรือข้ามไปเกาะเสม็ดได้เพื่อนเล่าว่าเกาะเสม็ดนั้นชาวบ้านเรียกกันว่าเกาะแก้วพิสดาร,,,ที่เป็นฉากในวรรณคดีเรื่องพระอภัยมณีหาดแม่รำพึงชื่อดังมากในเรื่องผีดุเชื่อว่าเป็นหาดผีสิงหรือหาดกินคน!สาเหตุเพราะมีคนจมน้ำตายทุกปีบางปีก็หลายคนโดยธรรมชาติก็คือคลื่นลมแรงกับพื้นทรายใต้น้ำยุบลงเป็นแอ่งลึกแม้จะเล่นน้ำตื้นๆก็อาจหลุดลงไปในแอ่งมรณะได้ง่ายดาย หลายๆคนอาจทะลึ่งตัวขึ้นมาได้ทันแต่หลายคนก็ชะตาขาดเมื่อโผล่ขึ้นมาจะโดนคลื่นลูกโตๆโหมซัดจนจมหายลงไปใต้น้ำขาดใจตายกลายเป็นผีเฝ้าหาดมานับไม่ถ้วน...

เหตุนี้เองจึงเรียกว่าหาดผีดุหาดกินคน!เชื่อกันว่าคนที่ตายซับตายซ้อนวิญญาณจะสิงสู่อยู่ที่นั่นเรียกว่าผีน้ำบ้างพรายทะเลบ้างคอยเรียกคนชะตาขาดไปอยู่ด้วยกัน บ้างก็เชื่อว่าเมื่อเอาชีวิตคนอื่นได้ตัวเองก็จะได้ไปผุดไปเกิดแต่บ้างก็เชื่อว่ามีผีเจ้าถิ่นดุร้ายมากคอยคร่าวิญญาณดวงใหม่ๆเพื่อเอาไปเป็นบริวารสมชัยเล่าว่ามีคนโดนผีหลอกหลายคนมาเล่าให้ฟังว่าเห็นเดินวนเวียนอยู่ตามชายหาดตอนกลางคืนพอเห็นหน้าดำมะเมื่อมนัยน์ตาแดงจ้าราวถ่านไฟก็รู้ว่าเป็นผีเจ้าถิ่นแน่นอนไม่ว่าใครที่เห็นภาพสยองขวัญก็ล้วนแต่แผดร้องโหยหวนออกวิ่งเตลิดเปิดเปิงไม่คิดชีวิตกันทั้งนั้นบางคนถึงกับสลบคาที่บางคนก็จับไข้เพ้อคลั่งไปหลายวัน 

วันสุดท้ายที่ระยองเพื่อนก็พาผมไปเที่ยวหาดแม่รำพึงตอนสายวันอาทิตย์มีผู้คนคึกคักทั้งพ่อค้าแม่ขายนักท่องเที่ยวขวักไขว่หนาตาบ้างก็เดินเล่นกันบ้างหยุดชมวิวและถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันบ้างสายลมพัดโชยไม่ขาดระยะชายหาดกว้างขวางร่มรื่นดูแล้วน่าสบายใจมากกว่าน่ากลัวผมเห็นผู้คนลงไปเล่นน้ำดำผุดดำว่ายอย่างสนุกหนุ่มสาวสาดน้ำใส่กันเสียงหัวเราะร่าเริงดังอยู่ตลอดเวลาสมชัยเล่าว่าช่วงนี้ไม่ใช่หน้ามรสุมคลื่นลมสงบถือว่าปลอดภัยสำหรับคนที่จะลงไปเล่นน้ำแม้จะมีป้ายบอกให้ระวังอันตรายก็ตามเพราะถ้ามีคลื่นลมแรงจะปักธงสีแดงไว้เตือนภัยและห้ามลงเล่นน้ำด้วยเมื่อนึกถึงภาพชายหาดตอนกลางคืนคงเปล่าเปลี่ยวน่าดู คนที่ต้องไปหาหอยหาปูต้องใจกล้าพอสมควรได้ข่าวว่ามีคนถูกผีหลอกจังๆหลายรายทำให้ต้องไปกันเป็นกลุ่มพอให้อุ่นใจหรือไม่ก็เลิกไปเดินท่อมๆที่ชายหาดอีกแล้วเพราะไม่อยากเสี่ยงกับการขวัญหนีดีฝ่อโดยใช่เหตุ

ทันใดนั้นเองเสียงผู้หญิงหวีดร้องก็ดังก้องไปทั้งชายหาดคนอื่นๆหันขวับไปด้วยความตกใจภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้าทำให้ตกตะลึงพรึงเพริดไปตามๆกัน!นั่นคือชายคนหนึ่งกำลังผลุบๆโผล่ๆอยู่ในน้ำใกล้ๆหาดสองมือชูว่อนขอความช่วยเหลือนัยน์ตาเหลือกลานบอกความหวาดกลัวสุดขีดก่อนจะจมวูบลงไปในคลื่นลูกใหญ่ที่โหมซัดบัดดลชายหนุ่มสองคนนุ่งกางเกงอาบน้ำยืนอยู่บนหาดรีบพุ่งตัวลงน้ำเข้าไปช่วยเหลือทันทีขณะที่คนอื่นๆก็วิ่งเข้าดูด้วยความตื่นเต้นผู้หญิงสูงอายุสอง-สามคนถึงกับเป็นลมไป ด้วยความตกใจกลัวสุดขีดเราวิ่งเข้าไปดูด้วยใจเต้นระทึกเกือบพร้อมๆกับที่ชายทั้งสองช่วยกันลากคนจมน้ำขึ้นมาได้อย่างทุลักทุเลแล้วทิ้งตัวลงนอนแผ่หราหอบหายใจถี่เร็วด้วยความเหน็ดเหนื่อยตื่นเต้นทั้งสามคน

ท่ามกลางไทยมุงที่ถามกันแซดว่าเกิดอะไรขึ้น?ว่ายน้ำเป็นหรือเปล่า?เล่นน้ำตื้นๆคลื่นก็ไม่แรงคงจะหลุดลงไปในแอ่งมรณะที่เป็นกับดักทะลึ่งตัวขึ้นมาโดนคลื่นลูกโตๆซ้ำเติม...ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญในการกลืนกินชีวิตผู้คนมาแล้วมากมายอย่างแน่นอน...ชายหนุ่มที่รอดตายอย่างหวุดหวิดลุกขึ้นมาเสยผมมองเห็นไหล่กว้างอกกำยำเล่าว่าพวกเขาทั้งสามคนมาจากกรุงเทพฯว่ายน้ำแข็งและไม่ได้เท้าหลุดพื้นแน่นอนเขากลืนน้ำลายก่อนจะเล่าต่อด้วยเสียงแหบเครือ"ผมยืนอยู่ในน้ำตื้นๆเหนือเอวขึ้นมานิดหน่อยกำลังกวักมือเรียกเพื่อนให้ลงมาเล่นน้ำด้วยกันจู่ๆก็มีอะไรไม่รู้มาพันขาแล้วดึงวูบจนผมจมดิ่งลงไปเลย...มันคล้ายกับมือคนจริงๆ"เสียงผู้หญิงวี้ดว้ายบางคนก็ยกมือปิดปาก...ตอนนั้นไม่มีใครอยู่ในน้ำแม้แต่คนเดียวเสียงคลื่นลมสาดซ่าฟังเผินๆเหมือนมีใครกลุ่มหนึ่งกำลังหัวเราะเย้ยหยันมาจากใต้ทะเลฟังแล้วขนลุกเกรียวไปทั้งตัวเลยครับ

ข้อมูล todayza.net

ความคิดเห็น

  1. พี่สาวเราเรือคว่ำเสียชีวิตที่นั่น โดยทางโรงเรียนได้จัดทัศนศึกษา
    เมื่อ 3 ธันวาคม 2510 มันนานมากแล้ว แต่ยังเป็นความทรงจำอันโหดร้ายของครอบครัวเรา
    ในการสูญเสียครั้งนี้ ...

    พี่สาวเราถูกช่วยขึ้นมาเป็นคนแรก แต่ไม่ได้ปฐมพยาบาลเพราะเขาต้องช่วยอีกหลายชีวิต
    พี่สาวเราสำลักน้ำเสียชีวิตริมฝั่ง เหตุการณ์ครั้งนี้ เรือล่มเสียชีวิตทั้งหมด 32 ศพ ...

    นับแต่วันที่ประสพเหตุโดยที่คนที่บ้านยังไม่มีใครรู้ ... มีเรื่องราวมากมาย ... อยากเล่าให้ฟังนะ ...
    จะมีคนอยากฟังไหมล่ะ จะเล่าให้ฟัง

    ตอบลบ

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

คืนบวงสรวง มหาวิทยาลัยพะเยา

เป็นเรื่องที่เล่าต่อๆ กันมาในหลายเรื่อง หลายวาระ แต่ละปีก็จะมีเหตุการณ์ที่แตกต่างกันออกไปบ้าง เสริมจากเรื่องที่เคยได้ยินมาบ้าง เรื่องที่เพื่อนๆ จะได้อ่านกันต่อไปนี้ ต้องขอบอกก่อนว่า “เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม” เราได้รวบรวมมา จากหลายๆ ที่ จะหลอนขนาดไหน ไปสั่นประสาทกันเลย เรื่องมีอยู่ว่า ที่มอเราจะมี 1 คืนที่ต้องเก็บของสีแดงทุกชิ้นเก็บไว้ให้มิดชิด เพราะเชื่อกันว่า คืนนั้นจะเป็นคืนที่กองทัพของพระนเรศวรออกมาเดินผ่านบริเวณหอใน รุ่นพี่ก็เล่าๆ สู่กันฟังบ้างว่าเคยเจอ บ้างก็ว่าเห็นเป็นกองทัพ บ้างก็ว่าได้ยินแต่เสียงคนเดินหลายๆ คนพอออกมาดูก็ไม่เจออะไร จริงๆแล้วเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้ เพราะคิดว่ามันน่าจะเป็นเรื่องเล่าหลอกให้เด็กปี 1 กลัว แต่เมทเราบอกว่าไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ เราเลยจำเป็นต้องเก็บเสื้อผ้า เปลี่ยนผ้าปูที่นอน (เพราะเป็นสีแดง) และเก็บกล่องห่อข้าวของเราที่เป็นสีแดงมาจากหลังห้อง พอตะวันตกดินความน่ากลัวมันก็เริ่มขึ้น ปกติแล้วที่หอในจะคึกคักมาก โดยเฉพาะหน้ามินิมาร์ทและลานดาว ที่มักจะมีคู่รักมานั่งคุยกัน มีเพื่อนๆ พี่ๆ ที่มานั่งเล่น หรือคนที่ออกมาซื้อข้าวของเครื่อ...

บ้านเก็บศพ!!ย่านบางแวก จรัญ13...เรื่องจริง!!เมื่อหนุ่มวินเข้าไปส่งของแล้วดันเจอดี

ว่ากันด้วยเรื่องสยองขวัญ... ที่หลายคนอยากรู้ ณ ตอนนี้ คงหนีไม่พ้นเรื่อง "เรือนหอคนตาย" ที่เป็นตอนหนึ่งของภาพยนตร์เรื่อง "ตีสาม" ซึ่งเป็นเรื่องราวของคู่รักที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต และทางครอบครัวทำใจไม่ได้เลยอยากเก็บศพเอาไว้... สำหรับพล็อตเรื่องนี้ ใครหลาย ๆ คนคงเคยได้ยินมากนักต่อนักแล้ว บ้างก็ว่าบ้านหลังดังกล่าว ตั้งอยู่ที่เมืองเอก บ้างก็ว่าตั้งอยู่ที่พุทธมณฑล สาย 2 บ้างก็ว่าอยู่แถวสุวินทวงศ์ บ้างก็ว่าอยู่ที่แถวหนองจอก เอาเป็นว่า คงจะมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นหลายแห่งเลยทีเดียว แล้วแต่ละที่ก็คงสยองไม่แพ้กัน ส่วนวันนี้ก็ขอนำประสบการณ์จริง จากคุณมาร์ค ที่ได้เล่าเรื่องราวสุดสยองผ่านรายการเดอะช็อค เมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ที่ผ่านมา... ให้เพื่อน ๆ ได้ฟังกัน...โดยคุณมาร์ค ได้เปิดเผยถึงประสบการณ์ตรง ๆ ที่เจอแบบจะๆ ให้ฟังว่า... ตอนนั้นตนเพิ่งเข้ามากรุงเทพฯ ใหม่ ๆ มารับจ้างขับมอเตอร์ไซค์รับจ้าง แถวพุทธมณฑล ซึ่งตนก็รับป้าแม่บ้านคนหนึ่งมาส่งยังบ้านหลังหรูอีกซอยหนึ่งเป็นประจำ รับส่งได้สักพักตนก็เลยบอกกับคุณป้าคนนั้นว่า สนใจเป็นลูกค้าประจำไหม จะได้มารับมาส่งให้ตลอด ซึ่งคุณ...

โรงหนังผีย่านสมุทรปราการ

เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นที่โรงภาพยนต์แห่งนึงในจังหวัดสมุทรปราการ และเหตุการณ์นี้พึงจะเกิดขึ้นกับคุณโอ๋แบบสดๆร้อนๆ โรงหนังแห่งนี้ ถ้าย้อนกลับไปเมื่อสี่ถึงห้าปีที่แล้ว คนจะเยอะมาก แต่ปัจจุบันโรงหนังแห่งนี้ดูเล็กลงไปเยอะ ถ้าเทียบกับที่อื่นๆในปัจจุบัน จนตอนกลางวันแทบนับคนได้เลย แต่ด้วยความที่คุณโอ๋เป็นคนไม่ค่อยได้ดูหนังอยู่แล้ว พอดีคุณโอ๋ไปบ้านเพื่อน แล้วอยากดูหนังเรื่องนี้อยู่พอดี เพราะเพื่อนเล่าให้ฟัง คุณโอ๋จึงได้เข้าไปซื้อตั๋ว และตั้งใจว่าจะดูก่อนรอบสุดท้าย แต่มันเลยเวลามาประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว เลยได้ซื้อตั๋วดูรอบสุดท้ายแทน ประมาณสี่ทุ่ม...คนน้อยมาก คุณโอ๋เลือกนั่งแถวหลังสุด ที่นั่งห้าเอ ก่อนหนังฉายคุณโอ๋ได้เดินเข้าห้องน้ำก่อน ห้องน้ำเก่าและน่ากลัวมาก ใหญ่พอสมควรแต่ไม่มีคนเลย คุณโอ๋เลือกเข้าห้องตรงกลาง พอคุณโอ๋เสร็จกิจและเปิดประตูออกมา พอจะหวังที่กำลังเปิดประตู คุณโอ๋ได้ยินเสียงกดชักโครกของห้องข้างๆ ซึ่งตอนที่คุณโอ๋เดินเข้ามา ทุกห้องจะเปิดประตูหมดและไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำเลย คุณโอ๋พยายามไม่ใส่ใจ และเดินออกไปซื้อขนม และกลับเข้ามานั่งที่นั่ง มีคนดูน้อยมาก แถวที่คุณโอ๋นั่งจะไม่มีคนนั่งเ...