เจอดีตอนบวช...เมื่อได้ยินเสียงเดินเข้ามาใกล้ๆ แต่พระพี่เลี้ยงสั่งห้ามลืมตา!!

เมื่อปีพ.ศ.2540 ผมได้เป็นทหารเกณฑ์แล้วช่วงนั้นชีวิตเจอแต่เรื่องร้ายๆจึงคิดจะบวชเพื่อให้จิตใจให้สงบ ผมจึงขอลาจากกองร้อยเพื่อบวชเป็นเวลา9วัน ทางกองร้อยก็ให้ลาบวช  ผมก็กลับมาบ้านที่จ.แพร่ ผมเป็นทหารอยุ่ที่จ.อุตรดิตฐ  

มาถึงบ้านก็จัดงานบวช พอบวชเป็นพระก็จะเข้ากรรมในวัด ทางเหนือเขาจะเรียกว่าการอยู่กรรม เราจะต้องอยู่กรรมเป็นเวลา7วัน ตอนที่บวชมีพระที่บวชด้วยกัน7องค์ ตอนที่บวชแล้วเราจะอยู่กรรมในวัดและมีพระพี่เลี้ยงคอยดูแลและแนาะนำเรื่องต่างให้พระใหม่ ทุกวันเราต้องตื่นแต่เช้าตี4ทุกวัน เพื่อกวาดวัดทำความสะอาดรอบที่พัก สวดมนต์ เมื่อตกกลางคืนเราต้องนั่งสมาธิสวดมนต์ตั้งแต่2ทุ่มจึงถึงเที่ยงคืนหรือมากกว่านั้น แล้วแต่พระพี่เลี้ยงจะกำหนด วัดนี้จะมีพื้นที่ติดกับโรงเรียนประถมจะมีแค่ถนนคั้นระหว่างวัดกับโรงเรียนเท่านั้น 

พอคืนที่3พระพี่เลี้ยงก็ให้พระทั้งนั้นไปสวดมนต์แผ่เมตตาที่ใต้ต้นโพธิใหญ่ ต้นโพธิต้นนี้ต้นใหญ่มากขนาด8-9คนโอบ เป็นต้นโพธิที่มีคนเล่าขานว่าศักดิ์สิทธิเพราะว่าวันดีคืนดีจะมีคนลูกแก้วสีเขียวลอยออกมาจากต้นโพธิด้วย  หลังจากที่ไปนั่งกันแล้วพระทั้ง7องค์รวมทั้งผมด้วยก็นั่งแยกที่ใครที่มัน ระยะห่างที่นั่งจะห่างกันประมาณ3-4เมตรเท่านั้น ตอนนั้นเป็นเวลาสัก5ทุ่มกว่าๆ พระบอกว่าให้สวดมนต์และแผ่เมตตาให้กับวิญญาณสัมผเวสีต่างๆด้วย และกำชับว่าถ้าได้ยินหรือได้เจออะไรห้ามลืมตาดูเด็ดขาด ตอนนั้นผมก็คิดว่าจะเจออะไรคือผมไม่ค่อยเชื่อเรื่องผีเท่าไรนัก พอนั่งสวดมนต์สัก20นาที ก็เกิดเหตุขึ้นมีลมพัดแรงมากตรงฝั่งของโรงเรียน ตอนนั้นนั่งหันหน้าไปทางโรงเรียน ลมพัดต้นไม้ในโรงเรียนแรงมากเสียงต้นไม้มันลั่นเหมือนจะหักเสียงดังมาก  

ทุกต้นโยกไปตามแรงลมแต่แปลกมากมันพัดเฉพาะในเขตโรงเรียนเท่านั้น ในเขตของวัดไม่มีลมเลยทุกอย่างนิ่งสนิทเลยอย่างไม่น่าเชื่อทั้งๆทีพื้นที่เดียวกัน ผมรุ้สึกขนลุกไปหมดแต่ไม่กล้าลืมตาดู จนเสียงลมเงียบแล้วก็มีเสียงหมาหอนขึ้นมาแทนมันหอนแบบน่ากลัวมาก หมามันหอนเข้ามาใกล้จุดที่นั่งกันอยุ่ มันหอนหลายตัวมากจนขนลุกขนชันบรรยากาศเย็นยะเยียกมากในตอนนั้น มันหอนจนมาถึงถนนที่คั้นระว่างวัด ระยะคือใกล้พวกเรามากประมาณสัก3เมตรได้ยินเสียงเหมือนคนเดินเข้ามาเดินเสียงหนักๆแล้วมาหยุดตรงนั้นสักพักก็เงียบลงทั้งเสียงหมาเสียงลม มันแปลกมากสักพักพระพี่เลี้ยงก็บอกให้ลืมตาแล้วกลับที่พักได้ 

พวกเราก็มาคุยกันทุกคนพูดเหมือนกันแต่ไม่กล้าลืมตาดูเพราะกลัวพระพี่เลี้ยงบอกว่าเขามาขอส่วนบุญ พระที่บวชใหม่จะเจอทุกครั้งถือเป็นประสบการ์ณที่น่ากลัวมากเลยคับ

ขอบคุณเรื่องเล่าจาก : คุณนพดล ริมฝาย