ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

มึงมาทางไหน มึงไปทางนั้นเลยนะ...เมื่อคนดันทะเลาะกับผี


สวัสดีครับผมแมนนะครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงครับ ประมาณตี 4 กว่าเกือบตี 5 ได้ครับ ระหว่างที่ผมกำลังจะคล้อยหลับไปนะครับ สายตาผมก็แว็บไปเห็นเงาๆ หนึ่ง เป็นเงาของผู้ชาย พิมพ์เล่าไปขนลุกไปครับ 


เงาของผู้ชายคนหนึ่ง มายืนอยู่ข้างเตียงผม ก้มหน้า ผมเห็นเขาไม่ชัดนะครับ เรื่องเสื้อผ้า รายละเอียดอื่นๆ เพราะผมปิดไฟแล้วครับ พอผมเห็นผมก็งงแปปหนึ่งครับ ใคร? เข้ามาได้ไง? คือคำถามในหัวผมครับ มันคือคำถามที่แวบเข้ามาไวมากครับ พอผมคิดเสร็จปุ๊ป เงาของผู้ชายคนนั้นก็ค่อยๆ เอี้ยวตัวเหมือนคนจะเอี้ยวตัวขึ้นเตียงอ่ะครับ แบบยื่นแขนไปข้างหน้า แล้วยกขาขวาเหมือนจะค่อมขึ้นบนเตียงของผมอ่ะ ความรู้สึกของผมตอนนี้มันบอกให้ลุกไปเปิดครับ แบบว่าเปิดก่อนได้เปรียบอะไรประมาณนั้น แต่อยู่ๆ ผมก็ขยับตัวไม่ได้ครับ ความรู้สึกผมเหมือนมือกับขาผมไปนะครับ แต่จริงๆ มันไม่ขยับเลยครับ พอผมรู้ว่าขยับตัวไม่ได้ ผมก็พยายามดิ้นครับ แล้วเงานั้นก็ค่อยๆ ล้มตัวลงมา จนมันนั่งค่อมผมได้ครับ ความรู้สึกเหมือนอะไรนุ่มๆ มีน้ำหนักหน่อยมาสัมผัสที่ไหล่ซ้าย เพราะผมนอนตะแคงหันหน้าไปด้านขวานะครับ 


พอผมลองเพ่งดีๆ ก็เห็นชัดเจนครับว่าเป็นเงาผู้ชาย ผมสั้น ก้มหน้าอยู่ นั่งคล่อมบนตัวผม ผมก็เลยถามว่า _ึงเป็นใคร เงานั่นก็ก้มหน้าลงมาใกล้หน้าผม แล้วก็พูดเสียงแหบๆ ว่าอะไรผมก็ฟังไม่ออก สักพักผมก็เริ่มหนัก แน่นหน้าอก เริ่มหายใจไม่ออก ผมก็เลยนึกถึงองค์พิฆเนศที่ผมบูชา กับองค์พระประธานที่อยู่บนหิ้งของผมครับ แล้วผมก็สวดบูชาองค์พิฆเนศ อยู่ 3 รอบเงานั้นก็ยังนิ่งครับ ผมก็เลยสวดอีก 2 รอบ เงาดำที่ผมเห็นตอนแรกยื่นหน้าเข้ามาใกล้ จากเงาสีดำผมเริ่มเห็นเป็นสีเหลือง ผมก็เลยสวดนะโม ตามด้วยแผ่เมตตา แต่แผ่เมตตากำลังเริ่มครับ ผมก็รุ้สึกเบาขึ้น ในความรู้สึกผมตอนนั้นคือผมเหมือนลุกนั่งได้แล้ว แล้วผมก็เข้าไปกดคอของเงานั้นอ่ะครับ ผมก็ถามอีก ใครส่ง _ึงมา _ึงมาจากไหน _ึงรีบกลับไปเลยนะ แล้วเงานั้นก็หัวเราะ แล้วพูดออกมาประโยคหนึ่ง "ไอ้ลูกไม่มีะพ่อ แล้วมันก็หัวเราะ" 


ตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้ติดต่อพ่อเลยครับ ว่าจะรอให้เช้าอีกหน่อย เพราะพ่อผมตอนนี้อยู่ต่างจังหวัดครับ ผมได้ยินแบบนั้นก็เลยด่าเงานั้นไปอีก _ึงเป็นใคร ใครส่ง_ึงมา แล้วมันก็พูดอะไรอีกไม่รู้คับ ผมฟังไม่ออก ผมเลยพูดต่อว่า _ึงมาทางไหน _ึงกลับไปทางนั้นเลยนะ พน. _ูเอา_ึงแน่ แล้วผมก็สวดอีก 2-3 บทครับ ผมก็เห็นเงาผู้ชายคนนั้นค่อยๆ หายไปบนพื้นห้องผม แล้วผมก็รีบหยิบโทรศัพท์ที่ชารจแบตอยู่ข้างเตียง เปิดดูเวลา 05.15 น. ครับ นอนทบทวนว่ามันเกิดอะไรขึ้น แล้วเงานั่นเป็นใคร ทำไมอยู่มาครึ่งปีผมเพิ่งมาเจอ บอกก่อนนะครับ หอพักที่ผมอยู่ไม่มีศาลพระภูมินะครับ แล้วขณะที่พิมพ์เล่าเนี่ยก็นอนอยู่บนเตียงในห้องนี่แหละครับ เล่นเอาซะผมตกใจเลย ดูปฏิทินวันนี้วันพระซะด้วยครับ คงต้องทำบุญสักหน่อยแล้ว เมื่อวานก็ไปทำมาแล้วนร้าผมว่า... 


เรื่องก้มีเท่านี้แหละครับ  ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ เดี๋ยวมีอะไรมาอัพเดต จะอัพเดตไว้ใต้โพสนี้นะครับ ขนลุกเลย 

ขอบคุณ กลุ่มเรื่องสยองของคนเห็นผี 17/12/17

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

โรงแรมหลอนรูปตัวL ที่เชียงใหม่

หลายคนคงจะเคยได้ยินเรื่องเล่าในเดอะช๊อค เพราะเป็นเรื่องที่ดังมาก น่ากลัวมาก เป็นโรงแรมที่มีอาณาบริเวณใกล้เคียงกับโรงพยาบาล เชียงใหม่ บอกไว้เลยว่า มีอยู่ 2 ที่เท่านั้น .. เพื่อนๆก็ลองเดา กันเอาน่ะครับ เรื่องคือคนเล่าไปเที่ยวช่วงปีใหม่ โรงแรมที่พักเป็นโรงแรม 5 ดาวของเชียงใหม่แล้วก็จองห้องไว้ แต่มาถึงเช้าแขกยังไม่เช็คอินห้องที่จะพักออก เลยขอเปลี่ยนห้องที่ว่างได้ห้องใหม่ที่ไม่ได้จองไว้ ซึ่งคนเล่ามากับเพื่อนทั้งหมดรวมตัวเองเป็นสามคนเพื่อนคนนึงก็เปิดหน้าต่างห้อง เห็นว่าหน้าต่างตรงกับดาดฟ้าโรงพยาบาลพอดี...แล้วเพื่อนคนนี้ปกติเป็นคนปากเร็ว เลยพูดไม่คิดว่า "โห เห็นดาดฟ้าโรงพยาบาลเลยหรอนี่ อัปมงคลสุดๆ"แต่ก็ยังไม่มีใครคิดอะไร ก็ออกไปเที่ยวกัน กลับมา เพื่อนคนเดิมก็ไปเปิดหน้าต่าง เห็นผู้หญิงอยู่บนดาดฟ้าก็เลยพูดว่า "คนบ้าอะไรว่ะ ไปนั่งอยู่คนเดียว" คนที่นั่งเป็นผู้หญิง ใส่ชุดโรงบาล คนเล่าก็คิดว่าสงสัยเค้าออกมานั่งเคาว์ดาวน์มั้ง ก็เลยออกไปเที่ยวกันตอนกลางคืน หลังเคาว์ดาวน์เสร็จกลับมา ก็นอนได้ยินเสียงเหมือนคนใช้เล็บกรีดกระจก ซึ่งมีหน้าต่างอยู่ตรงข้างเตียง และบนหัวเตียงของห้องด้วย

บ้านเก็บศพ!!ย่านบางแวก จรัญ13...เรื่องจริง!!เมื่อหนุ่มวินเข้าไปส่งของแล้วดันเจอดี

ว่ากันด้วยเรื่องสยองขวัญ... ที่หลายคนอยากรู้ ณ ตอนนี้ คงหนีไม่พ้นเรื่อง "เรือนหอคนตาย" ที่เป็นตอนหนึ่งของภาพยนตร์เรื่อง "ตีสาม" ซึ่งเป็นเรื่องราวของคู่รักที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต และทางครอบครัวทำใจไม่ได้เลยอยากเก็บศพเอาไว้... สำหรับพล็อตเรื่องนี้ ใครหลาย ๆ คนคงเคยได้ยินมากนักต่อนักแล้ว บ้างก็ว่าบ้านหลังดังกล่าว ตั้งอยู่ที่เมืองเอก บ้างก็ว่าตั้งอยู่ที่พุทธมณฑล สาย 2 บ้างก็ว่าอยู่แถวสุวินทวงศ์ บ้างก็ว่าอยู่ที่แถวหนองจอก เอาเป็นว่า คงจะมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นหลายแห่งเลยทีเดียว แล้วแต่ละที่ก็คงสยองไม่แพ้กัน ส่วนวันนี้ก็ขอนำประสบการณ์จริง จากคุณมาร์ค ที่ได้เล่าเรื่องราวสุดสยองผ่านรายการเดอะช็อค เมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ที่ผ่านมา... ให้เพื่อน ๆ ได้ฟังกัน...โดยคุณมาร์ค ได้เปิดเผยถึงประสบการณ์ตรง ๆ ที่เจอแบบจะๆ ให้ฟังว่า... ตอนนั้นตนเพิ่งเข้ามากรุงเทพฯ ใหม่ ๆ มารับจ้างขับมอเตอร์ไซค์รับจ้าง แถวพุทธมณฑล ซึ่งตนก็รับป้าแม่บ้านคนหนึ่งมาส่งยังบ้านหลังหรูอีกซอยหนึ่งเป็นประจำ รับส่งได้สักพักตนก็เลยบอกกับคุณป้าคนนั้นว่า สนใจเป็นลูกค้าประจำไหม จะได้มารับมาส่งให้ตลอด ซึ่งคุณ

เรื่องสยอง ณ "มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์"

ขึ้นชื่อว่า "มหาวิทยาลัย" นอกจากการศึกษาเล่าเรียนและการทำกิจกรรมที่สนุกสนานแล้ว อีกเรื่องหนึ่งที่ขาดไปเสียมิได้ นั้นคือ "เรื่องผี" อันเป็นตำนานและเรื่องขานจากรุ่นสู่รุ่น สืบทอดกันมายาวนาน บางเรื่องก็ถูกปรุงแต่งขึ้น บางเรื่องก็พอมีพยานและหลักฐานประกอบ Hatyai Focus ก็ขอนำเรื่องเล่าสยองขวัญมาเผยแพร่ต่อสาธารณชน โดยมหาวิทยาลัยแห่งแรกที่เราจะนำเรื่องราวมาถ่ายทอด ได้แก่ "มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์" หรือ "ม.อ." ที่เราๆ พอจะทราบกันดีอยู่แล้ว มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เป็นสถาบันที่มีชื่อเสียงเป็นอันดับต้นๆของประเทศ ได้เปิดทำการเรียนการสอนมาอย่างยาวนาน อีกทั้งยังมีโรงพยาบาลใหญ่ตั้งอยู่ภายในรั้วมหาวิทยาลัย ไม่แปลกที่อาจจะมีพลังงานบางอย่างสถิตอยู่ ณ ที่แห่งนี้ ก็-เป็น-ได้ 1. ตำนานอาจารย์ใหญ่ มีเรื่องเล่ากันต่างๆ นานา เกี่ยวกับเรื่องราวของอาจารย์ใหญ่ (อาจารย์ใหญ่ หมายถึงศพที่นักศึกษาแพทย์ใช้ทำการเรียนการสอนเกี่ยวกับกายวิภาค) โดยศพของอาจารย์ใหญ่ถูกเก็บรักษาไว้ ณ ตึกของคณะวิทยาศาสตร์ โดยมีรุ่นพี่เคยเล่าว่า ในสมัยก่อนบริเวณตึกแห่งนี้ ไม่มีนักศึกษาคนไหนกล้าที่จะ