เรื่องเล่าเรื่องผี

ผมเป็นนิสิตคณะ IT ( มหาวิทยาลัยทางภาคอีสาน ที่มี มอเก่า กับ มอใหม่ ) ถ้าเป็นคนรุ่น  4 - 5 ปีก่อน อาจพอจะทราบว่า ตึกเดิมของคณะ IT คือ ตึก B ในปัจจุบันนั่นเอง เหตุการณ์ได้เริ่มต้นขึ้นเมื่อช่วง ซัมเมอร์ เมื่อ สาม สี่ ปีก่อน ช่วงนั้น ห้อง B 100 เปิด ให้บริการคอมพิวเตอร์ฟรี และเปิดวิชาเลือกเสรี ขึ้น มีการสอนทั่วไป และ ต้องการ นิสิต ช่วยงาน ช่วงซัมเมอร์ และให้ค่าตอบแทน เป็นการจ้างงาน และนั่งเองเป็นจุดเริ่มต้น ของเรื่องสยอง ตัวผมเพิ่งอยู่ปี 2 ก็ได้สนใจสมัครเข้ามาช่วยงาน เพราะตัวเอง ก็มีความรู้ด้สนนี้ เลยอยากมาหา ประสบการณ์ผม กับ พี่เจ้าหน้าที่ ก็ช่วยกันฝึกสอน นิสิต ทั่วไป ซ่อมคอมเปิดโปรเจคเตอร์ไมโครโฟน ฯลฯ ละแล้ว เรื่องสยองก็เกิดขึ้น ในเย็นวันหนึ่ง วันนั้นผมเลิกค่ำ ช่วยงานอาจารย์จนมืด ก่อนกลับ ผมนั่งรอเพื่อนมารับอยู่หน้าตึก เลยได้นั่งคุยกับยามท่านหนึ่ง พอเจอหน้าแก ก็ทักมาแต่ไกลเลยว่า เฮ้ย ไอ้หนุ่ม กลับดึก ไม่กลัวผีเหรอ ผมสะดุ้งละซิครับ ฟ้าก็มืดแล้ว ฝนก็ตกอีก ลุกก็ทัก ไม่เข้าเรื่องเล้ย ผมเลยตอบไปว่า ผีเผอที่ไหนลุง อย่ามาอำผมดิ ผมกลับดึกนะบางวัน พูดแล้วก็เหมือนย้อนใส่ตัว  แกก็เริ่...

หลวงพ่อคูณเล่าให้ฟังตอนออกธุดงค์ ..ผีมารอใส่บาตรทุกเช้า..อีกหมู่บ้านพร้อมใจกันมาขอส่วนบุญกันมากมาย..อาหารผีนี้ก็แซ่บหลายอยู่.. ครั้งนั้น……หลวงพ่อคูณเริ่มจาริกธุดงค์ออกจากวัดถนนหักใหญ่ อำเภอด่านขุนทด จังหวัดนครราชสีมา มุ่งหน้าสู่จังหวัดหนองคาย  เส้นทางธุดงค์ของหลวงพ่อคูณยึดเอาแนวชายดงชายเขาอันเปล่าเปลี่ยวเป็นเส้นทาง โคจร จะหยุดยั้งปักกลดบำเพ็ญสมณธรรม ก็ถือเอาทำเลชัยภูมิซึ่งห่างไกลชุมชนหมู่บ้านพอสมควร  หลวงพ่อคูณ วัดบ้านไร่ เดินเท้าไปเรื่อยๆ กระทั่งถึงจังหวัดหนองคาย จากนั้นก็อาศัยเรือข้ามแม่น้ำโขงไปขึ้นยังฝั่งลาว ราชอาณาจักรลาวสมัยนั้น ความเจริญมีอยู่แค่เมืองหลวงคือนครเวียงจันทน์เท่านั้นเอง เลยจากเขตเมืองหลวงไปแล้วก็คือป่าเขาลำเนาไพรซึ่งยังเป็นธรรมชาติบริสุทธิ์ ชาวลาวดำเนินชีวิตด้วยความเป็นอยู่เรียบง่าย ทำไร่ทำนาแค่พอกินพอใช้ไปวันๆ แต่ประชาชนซึ่งกล่าวได้ว่าเป็นคนยากจนส่วนใหญ่นี้ต่างมีจิตศรัทธาเลื่อมใสใน พระพุทธศาสนาอย่างยิ่ง  หลวงพ่อคูณไม่ เคยเข้าไปในประเทศลาวมาก่อน แต่ท่านไม่รู้สึกปริวิตกแม้แต่น้อย เพราะจุดหมายปลายทางของพระธุดงค์กรรมฐานนั้นคือการไปให้ถึงโมกขธรรมอันสูง...

วัดพระมหาธาตุวรวิหาร จังหวัดนครศรีธรรมราช นอกจากเป็นวัดเก่าแก่ที่ศักดิ์แล้ว ยังมีเรื่องราวที่น้อยคนนักที่รู้เรื่องราวความอาถรรพ์ ของพระพุทธรูปเจ้าชู้ ที่ประดิษฐานอยู่ ณ วัดแห่งนี้ด้วย พระพุทธรูปเจ้าชู้ หรือพระแขนขาดที่ศักดิ์สิทธิ์ อายุหลายร้อยปีและพระพุทธรูปหกนิ้วเก่าแก่ พระทั้งสององค์นี้ถือเป็นปริศนาธรรมที่ต้องการให้ชาวพุทธได้รับรู้ถึงปาฏิหาริย์ที่เล่าขานเป็นตำนาน เป็นแหล่งเรียนรู้ทางพระพุทธศาสนาได้เป็นอย่างดี นริศ น้อยทับทิม มัคคุเทศก์ ผู้เชี่ยวชาญประวัติศาสตร์นครศรีธรรมราช เคยเล่าเอาไว้ว่าพระพุทธรูปแขนขาดองค์นี้มีตำนานบันทึกเอาไว้ว่า...“อดีตกาลนานมาแล้ว ในยามวิกาลนั้น ท่านจะแปลงร่างเป็นบุรุษที่หล่อเหลามาก ท่านเกิดความรักใคร่กับผู้หญิงกำพร้าคนหนึ่งอายุประมาณ ๑๔ ปี หรือ ๑๕ ปี ที่อยู่คนเดียว ทำให้พระองค์นี้เกิดความลุ่มหลง เวลาเที่ยงคืนพระองค์นี้ได้แปลงร่างเป็นผู้ชายแล้วไปอยู่กับเด็กสาวกำพร้าคนนั้น  พอดีที่ข้างบ้านมีลุงอยู่คนหนึ่งได้ยินเสียงคนคุยกัน  ทำให้เกิดความสงสัย จนวันหนึ่งประมาณตีสี่เศษๆ ได้เห็นผู้ชายเดินลงมาจากบ้านหลังนี้โดยมีศีรษะล้าน คุณลุงได้เดินตามไปเรื่อย...

โปรดใช้พิจารณญาณ ในการอ่านนะคะ...สวัสดีค่ะ เราเป็นติ่งเกาหลีค่ะ เราติ่ง วง BTS ค่ะ เราชอบวงนี้มากๆ เราเรียนอยู่ ม.กรุงเทพ ปี 2 ค่ะ แล้วเพื่อนเราชวนไปเกาหลี 3 คืน 4 วัน ค่ะ เราก็ตกลงไป เพราะจะไปตามรอยติ่งเกาหลีกับคนอื่นเขาบ้าง ทีนี้ พอถึงวันที่จะบินไปเกา เราก็ไปสนามบิน สุวรรณภูมิ ค่ะ เราขึ้นเครื่อง 20:30 น. ค่ะ เราถึงเกาหลี ประมาณ เที่ยงคืน-ตีหนึ่งค่ะ(จำไม่ค่อยได้เท่าไหร่ แต่ประมาณนี้ค่ะ) จากนั้นเราก็ผ่าน ตม. เกาหลี แล้วก็มุ่งหน้าหาบ้านพักค่ะ เพื่อนเราแนะนำให้พักแถวๆ เมียงดง เราก็เชื่อเพื่อนอ่ะค่ะ เพราะว่ามันเคยมาแล้ว เราเพิ่งไปเกาหลีครั้งแรกอ่ะค่ะ ก็รู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อย  ทีนี้ เรากับเพื่อนก็ไปเช็คอินโรงแรมแถวๆ เมียงดง กันเรียบร้อย ทีนี้เราเช็คอินห้องเดียวกับเพื่อนอ่ะค่ะ คือนอนห้องเดียวกัน ตอนนั้นน่าจะประมาณ ตี 3 กว่าๆ แล้วค่ะ เราก็ไปอาบน้ำ แล้วก็มานอนตามปกติ เพื่อนเราก็ไปอาบ แล้วก็มานอน คือบรรยากาศตอนนั้นคือ ปกติมาก ไม่มีอะไรเลย แล้วพอเรานอนๆ อยู่รู้สึกเหมือนมีคนเอามือมากดจมูกเราอ่ะค่ะ เราหายใจไม่ออก พยายามจะเรียกเพื่อน แต่เหมือนว่าเพื่อนจะไม่ได้ยิน คราวนี่ตัดสินใจเรียกเพื่อน...

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ สมาชิกทุกท่าน นี่เป็นกระทู้แรกของ จขกท นะคะเป็นเรื่องจริงที่เจอมากับตัว อาจเขียนตกหล่นบ้างต้องขออภัยไว้ด้วย เป็นความเชื่อส่วนบุคคลโปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน เมื่อตอนประมาณ ปี2552 ตอนนั้นจขกท.อยู่ม.6 แล้วที่บ้านกำลังหาซื้อบ้านใหม่ เนื่องจากว่าบ้านเดิมเป็นทาวน์เฮา ป๋าเราเลยอยากได้บ้านเดี่ยวสวยๆซักหลัง ราคาเบาๆ เลยตัดสินใจไปดูบ้านหลังนึงที่ไม่ห่างจากบ้านเก่าเราเท่าไหร่ วันนั้นตอนเย็นๆเลิกเรียน เรา กับที่บ้านเลยขับรถไปดูบ้านหลังนั้น ขออธิบายนะคะว่าบ้านหลังนั้นสวยมากก เป็นบ้านชั้นครึ่ง ตอนแรกเดินเข้าไปโอ้โหหห พื้นที่ใช้สอยเหลือเฟือ มีเฟอร์ฯครบอิมพอร์ตจากเมืองนอก เพราะเป็นบ้านของภรรยาคนต่างชาติ ซึ่งน้าเค้าจะย้ายไปอยู่กับสามีที่อังกฤษ เราก็แบบชอบมากนะแต่ติดตรงที่เป็นบ้านมือสองเลยไม่โอเค ม๊าเราไม่ค่อยว่าอะไรเพราะใกล้ที่ทำงานม๊ามากกว่า หลังจากดูบ้านเสร็จเราก็กำลังจะขับรถกลับกัน แต่ทางหน้าบ้านคุณน้าคนนั้นเป็นทางเดินรถทางเดียวซึ่งกลับรถไม่ได้ ป๋าเราเลยขับไปข้างหน้าก่อนเพื่อหาที่กลับรถ สองข้างทางเปลี่ยวมาก เราคิดในใจ ทำไมทางกลับรถมันไม่มีเลยนะ ทั้งๆที่1ทุ่มกว่าๆ มืด เปลี่ยวและน่...

วันนี้ขออนุญาติยืมล็อกอิน มาเล่าเรื่องหลอน...จขกท.ได้มีโอกาสเข้าไปช่วยงานในสำนักสงฆ์แห่งหนึ่ง  ตกช่วงบ่าย 3 พระที่ท่านอยู่ก็จะมารวมกันทำกิจคือกวาดตาด (กวาดลานวัด) หลังจากนั้นก็จะรวมตัวกันฉันน้ำปานะ พอดีมีพระบวชใหม่ อยากฟังประสบการณ์หลอนจากพระรุ่นพี่ มีพระอาจารย์อยู่ท่านหนึ่ง ท่านเลยเล่าประสบการณ์ตอนไปบำเพ็ญที่วัดป่า….. เขต จ.กาฬสินธ์  เมื่อหลายปีก่อน จขกท. เคยติดตามพระ ไปเที่ยวดูหนหนึ่ง แต่ไม่ได้ค้างคืน เพราะสภาพพื้นที่ไม่ค่อยน่าภิรมย์ คือขนาดกลางวันนี่ ยังวังเวง ที่นี่แล้วสภาพภูมิศาสตร์ เป็นป่ายาง และ ตะเคียนขนาดใหญ่ 200 กว่าไร่ ตะเคียนมีหลายร้อยต้นแต่ละต้น 2 คนโอบ มีหมู่บ้านล้อมรอบห่างออกไป เวลาบิณฑบาตร ต้องเดินลัดทุ่งนาไปหมู่บ้าน 3 – 4 ก.ม. ภายในวัดแห่งนี้ ไม่มีไฟฟ้าเข้าถึง ต้องพึ่งเทียนกับไฟฉายเป็นหลัก  ตามปกติในภาคอีสานจะมี เขตป่าช้าสำหรับฝังศพใหม่ๆ คือฝังไว้ก่อนเผาทีหลัง หรือบางศพก็เก็บกันแบบข้ามปี แทบทุกชุมชน ที่นี่ก็เช่นกัน เป็นทั้งวัด เป็นทั้งป่าช้า และที่พิเศษยิ่งกว่านั้น  คือ เป็นป่าผีตายโหง คือ ตามประวัติจากคำบอกเล่าของชาวบ้าน  สมัยก่อน ป่าครึ้ม...

เรื่องที่เราจะเล่าค่อนข้างยาวมาก เป็นประสบการณ์โดนผีหลอกตลอดเวลาที่อยู่ห้องนั้นเป็นเวลา 6 เดือนเต็ม เป็นผีที่มีรับผิดชอบหน้าที่มากจริงๆ ต้องขอออกตัวเลยว่า จขกท. ไม่ใช่คนมีเซ้นอะไร เคยเจอเหตุการณ์แปลกๆ เคยเห็นอะไรที่อธิบายไม่ได้ ก็ประปรายหลายครั้ง แต่ไม่ใช่ขนาดที่แบบ รู้เลยตรงนี้มีอะไร ไปใหนก็เจอ ไม่ขนาดนั้นค่ะ เรื่องที่เราจะเล่า มันเริ่มขึ้นประมาณ เดือน พ.ย. ปีที่แล้ว เป็นช่วงที่เราอยู่ปีหนึ่งปลายๆ เราเลิกกับแฟนเราเลยไม่อยากอยู่หอคนเดียว เราเลยย้ายไปอยู่กับเพื่อนอีกหอนึงซึ่งไม่ไกลกันมาก โดยปกติเราเช่าหอพักอยู่คนเดียว แต่ไม่ค่อยอยู่ห้องหรอกค่ะ ส่วนมากก็จะมาอยู่กับเพื่อนคนนี้ (สมมตุว่าชื่อ ดาว นะคะ) แทบทุกวัน แล้วดาวก็อยู่หอคนเดียวอยู่แล้ว เลยไหนๆก็ไหนๆแล้ว ย้ายมาอยู่ด้วยกันเลยละกัน แล้วเพื่อนอีกคน (สมมติว่าชื่อ นิว) นิวตอนแรกอยู่บ้านแฟนแล้วเหมือนจะทะเลาะกับแฟนเลยจะมาขออยู่ด้วย เป็นจะมาอยู่กัน 3 คน แต่ปัญหาที่ตามมาคือห้องของดาวค่อนข้างเล็ก เลยตกลงกันว่าจะย้ายขึ้นไปอยู่อีกห้องนึง เป็นหอเดียวกันนะคะ แค่ย้ายห้อง ห้องนี้เป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดในหอนั้น มีเตียงนอน 6 ฟุตสองเตียง ห้องน้ำ 2 ...

สวัสดีครับผมแมนนะครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงครับ ประมาณตี 4 กว่าเกือบตี 5 ได้ครับ ระหว่างที่ผมกำลังจะคล้อยหลับไปนะครับ สายตาผมก็แว็บไปเห็นเงาๆ หนึ่ง เป็นเงาของผู้ชาย พิมพ์เล่าไปขนลุกไปครับ  เงาของผู้ชายคนหนึ่ง มายืนอยู่ข้างเตียงผม ก้มหน้า ผมเห็นเขาไม่ชัดนะครับ เรื่องเสื้อผ้า รายละเอียดอื่นๆ เพราะผมปิดไฟแล้วครับ พอผมเห็นผมก็งงแปปหนึ่งครับ ใคร? เข้ามาได้ไง? คือคำถามในหัวผมครับ มันคือคำถามที่แวบเข้ามาไวมากครับ พอผมคิดเสร็จปุ๊ป เงาของผู้ชายคนนั้นก็ค่อยๆ เอี้ยวตัวเหมือนคนจะเอี้ยวตัวขึ้นเตียงอ่ะครับ แบบยื่นแขนไปข้างหน้า แล้วยกขาขวาเหมือนจะค่อมขึ้นบนเตียงของผมอ่ะ ความรู้สึกของผมตอนนี้มันบอกให้ลุกไปเปิดครับ แบบว่าเปิดก่อนได้เปรียบอะไรประมาณนั้น แต่อยู่ๆ ผมก็ขยับตัวไม่ได้ครับ ความรู้สึกผมเหมือนมือกับขาผมไปนะครับ แต่จริงๆ มันไม่ขยับเลยครับ พอผมรู้ว่าขยับตัวไม่ได้ ผมก็พยายามดิ้นครับ แล้วเงานั้นก็ค่อยๆ ล้มตัวลงมา จนมันนั่งค่อมผมได้ครับ ความรู้สึกเหมือนอะไรนุ่มๆ มีน้ำหนักหน่อยมาสัมผัสที่ไหล่ซ้าย เพราะผมนอนตะแคงหันหน้าไปด้านขวานะครับ  พอผมลองเพ่งดีๆ ก็เห็นชัดเจนค...

เหตุการณ์เกิดขึ้นที่โรงแรมแห่งหนึ่ง ในจังหวัดกําแพงเพชร เมื่อประมาณห้าปีที่ผ่านมา คุณกอล์ฟทำอาชีพเป็นนักจัดรายการวิทยุ และรับเป็นพิธีกรในงานอีเว้นท์ต่างๆ ช่วงนั้นช่องของคุณกอล์ฟได้สิทธิ์ในการถ่ายฟุตบอลพรีเมียร์ลีกในฤดูกาลการหนึ่ง หน้าที่ของคุณกอล์ฟคือต้องไปเป็นพิธีกรให้อีเว้นท์นี้ โดยปกติแล้ว ทางฝ่ายจัดจะเป็นคนจัดการหารถและที่พักไว้ให้ทีม แต่บังเอิญวันนั้น คุณกอล์ฟรู้อยู่ก่อนแล้วว่าโรงแรมที่ทางฝ่ายจัดได้จัดหาไว้ให้นั้น มีประวัติค่อนข้างเยอะ ทำให้คุณกอล์ฟไม่อยากที่จะเข้าพักในโรงแรมแห่งนั้น เมื่อถึงวันงาน คุณกอล์ฟสแตนบายในงานจนบอลจบประมาณสี่ทุ่ม และต้องอยู่เคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จก่อน กินเวลาไปจนถึงห้าทุ่ม รุ่นพี่ที่เคยรู้จักกันคนหนึ่ง รู้ว่าคุณกอล์ฟได้มาทำอีเว้นท์ที่นี่ จึงได้ชวนคุณกอล์ฟออกไปดื่มต่อ คุณกอล์ฟก็คิดในใจว่าเข้าทางพอดี คืนนี้จะได้ไม่ต้องนอนที่โรงแรม จึงตกลงออกไปด้วยกัน และมีช่างเทคนิคในทีมตามไปด้วยหนึ่งคน จนเวลาล่วงไปถึงตีหนึ่ง แต่พอดีว่าช่างเทคนิคได้ไปคุยถูกคอกับสาวเสริฟ และได้ออกไปต่อกันที่อื่นสองคน โดยขอเอารถที่นั่งมาด้วยกันไปด้วย เท่ากับว่าเหลือคุณกอล์ฟกับรุ่นพี่สองคน ...

เป็นประสบการณ์ที่คุณดิวเจอเมื่อตอนที่เล่นดนตรีในโรงแรมแห่งหนึ่ง ในอำเภอหาดใหญ่ เมื่อประมาณเจ็ดปีที่แล้ว เพื่อนๆในวงดนตรีมีด้วยกันทั้งหมดหกคน จะเล่นดนตรีด้วยกันทุกวัน ในช่วงเวลาสามทุ่มถึงตีหนึ่ง ห้าทุ่มถึงเที่ยงคืนจะเป็นเวลาพัก โดยจะมีห้องรับรองให้ที่ชั้นบน ซึ่งเป็นห้องไหนก็ได้ สามมารถเลือกเข้าไปพักได้เลย แต่วันนั้น โรงแรมแห่งนี้มีคนเข้าพักจนเต็มหมดทุกห้อง เหลืออยู่ห้องเดียวที่ปกติจะเปิดให้คนเข้าพัก อยู่ทีชั้นเก้า ห้องสี่ศูนย์เก้า ในระหว่างที่พัก คุณดิวและเพื่อนๆก็หาไพ่มาเล่น ฆ่าเวลาไปพลางๆ ลักษณะห้องพักจะเป็นห้องสี่เหลี่ยม มีช่องแอร์อยู่ด้านบน ทุกคนนั่งเล่นไพ่กันอยู่บนเตียง มือกีต้าในวงคนนึง ชื่อคุณเป้ สังเกตเห็นผ้าผืนเล็กๆ ห้อยลงมาจากช่องแอร์ ซึ่งก็คงจะรําคาญ เพราะว่าผ้ามันจะไหวไปมาตามแรงลมของแอร์ จึงได้ลุกขึ้นไปดึงมันลงมา แต่แทนที่มันจะหลุด มันกลับยาวลงมาเรี่อยๆ คุณเป้สาวผ้าผืนนั้นจนมันยาวลงมาถึงพื้น ด้วยความสงสัย คุณเป้ก็เลยไปยกเอาเก้าอี้มาตั้ง เพื่อที่จะขึ้นไปดูในช่องแอร์ แต่คุณดิวและคนอื่นๆก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เพราะกำลังนั่งเล่นไพ่กันอยู่ คุณเป้ขึ้นเหยียบบนโต๊ะ แล้วก็ดึงเอาฝ...