"ออกไปจากห้องกู" จากกำลังสยิวกลายเป็นสยองแทน

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ที่ส่งเข้ามาจากคุณแยม และคุณโอม (นามสมมติ) ทั้งคู่คบหากันมาได้ 4 ปีแล้ว ปัจจุบันพักอาศัยอยู่ย่านรามอินทรา คุณแยมเล่าให้ฟังว่า..

ย้อนกลับไปเมื่อสัก 3 ปีที่แล้ว เราอายุ 18 เป็นผู้หญิงที่ค่อนข้าง รักสนุก กินเหล้า ปาร์ตี้ เที่ยวกลางคืน โอมแฟนเราก็เช่นกัน ตอนนั้นเรากับโอมเพิ่งคบกันใหม่ๆ ก็ชอบพากันไปเที่ยวกลางคืน กลับบ้านดึกๆ ตลอด ซึ่งตอนนั้นเรายังเรียนกันอยู่ พ่อแม่ของเรา 2 คน ก็ไม่รู้ว่าเราคบกัน เรากับโอม เลยต้องไปเปิดโรงแรมกันบ่อยๆ ทั้งชั่วคราว หรือค้างคืน...มีโรงแรมเก่าๆ แห่งหนึ่ง แถวลาดพร้าว เป็นที่ที่เรากับโอม ไปพักกันบ่อยมากๆ เพราะราคาถูก โรงแรมค่อนข้างเก่า ภายนอกดูโทรมมาก แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะเคยมาหลายครั้งแล้ว ปกติเราจะได้ห้องชั้นบนตลอด แต่มีอยู่คืนหนึ่ง ห้องชั้นบนคนเต็ม เราเลยได้ห้องชั้นล่าง (ขอไม่บอกเลขที่ห้องนะคะ) คืนนั้น เรามาเปิดห้องกันประมานตี 2 ค่ะ เรา 2 คน เปิดเป็นค้างคืน 24 ชม. พอเราเปิดประตูเข้าไปในห้อง เดินเข้าไป แวบแรกเลย เรารู้สึกแปลกๆ ห้องมันดูโทรมๆ หมองๆ อึดอัด จนเราหันไปพูดกับโอม ‘ห้องนี้มันดู อับๆ ยังไงไม่รู้นะ’ โอมบอกว่า ‘ไม่เป็นไรหรอกมั้ง..คิดมาก’ เราเอง เป็นคนกลัวผีมาก แต่ก็ไม่คิดอะไร..

จากนั้นเราก็เข้าไปอาบน้ำค่ะ อาบกับโอมพร้อมกัน พออาบไปสักพัก เราก็ได้ยินเสียงมันดังมากจากข้างนอก ‘กึกๆๆๆ กั่กๆๆๆ’ เสียงเหมือน เขย่าประตู หรือตู้เสื้อผ้าก็ไม่แน่ใจ เหมือนมีใครทำอะไรแรงๆ อยู่ข้างนอก แต่ก็คิดว่าอาจจะเป็นห้องข้างๆ เลยแซวกันกับโอม ว่า ‘ห้องข้างๆ นี่ทำอะไรกันรุนแรงจัง..’ และก็ขำๆ กันไป.. พออาบน้ำกันเสร็จ เราก็ทำภารกิจอย่างว่ากันบนเตียงค่ะ ตอนนั้นเราปิดไฟห้องนะคะ ระหว่างนั้น เรากลับรู้สึกว่ามีใครมายืนดูเราอยู่ เหมือนว่าเราไม่ได้อยู่กันแค่ 2 คนในห้องค่ะ และเตียงมันก็ยุบๆ ไม่เด้งเหมือนปกติด้วย ตอนนั้นเราไม่มีความสุขเลยค่ะ มันอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก.. แต่พอเราเสร็จภารกิจ โบราณว่าไว้ เวลานอนห้ามนอนขวางเตียง และปกติเรากับโอม ก็ไม่เคยนอนขวางเตียงกันอยู่แล้ว แต่คืนนั้น เหมือนมีอะไรดลใจเราให้ นอนขวางเตียง และก็ได้หลับไปอย่างนั้น

เราหลับไปได้ไม่ถึง 10 นาที มาเลยค่ะ เริ่มจากกลิ่นเหม็นเน่า คลุ้งไปหมด และตามด้วยเสียงผู้หญิง ร้องครางโหยหวนน่ากลัวมากๆ มันดังก้องอยู่ในหู ‘ฮือ ฮือ ฮือ..’ อยู่สักพักหนึ่ง แล้วก็เป็นเสียงพูดก็ดังขึ้นมา ‘ออกไป จากห้องกู..’ แต่ตอนนั้นเราขยับตัวไม่ได้ อยู่ในท่านอนตะแคง หันหน้าไปทางประตูห้อง กลัวมากค่ะ ทำได้แค่ลืมตามอง แต่ห้องมืดมาก สักพักพอม่านตาเราเริ่มขยาย ก็เริ่มมองเห็น ตรงมุมห้อง เราเห็นว่าเค้ายืนอยู่ เป็นรูปร่างคน ผมยาวๆ ไม่มีเสื้อผ้า ยืนร้องไห้ จิตเค้าเหมือนโกรธเรามาก มันรู้สึกมาถึงเราได้ยังไงก็ไม่รู้ และเราเห็นว่าเค้าค่อยๆ เดินตรงเข้ามา.. เรารีบหลับตาทันที คิดในใจ ขอโทษเค้า บอกว่า เรามาพักผ่อน ไม่ได้มาทำอะไรไม่ดี จะไปแล้วค่ะ ไม่อยู่แล้ว แล้วเราก็สวดมนต์ ผิดๆ ถูกๆ เพราะคิดอะไรไม่ออกแล้ว นึกถึงแต่หน้าแม่ สักพักก็หลุด ขยับตัวได้

เรารีบปลุกโอม ที่นอนอยู่ข้างๆ บอก ‘โอมไปกันเถอะ’ แต่เรายังไม่ทันเล่าอะไรให้โอมฟัง โอมก็ดีดตัวขึ้นมานั่ง แล้วบอกให้รีบแต่งตัว เก็บของไปกัน หน้าตาโอมซีดมากค่ะ ตอนนั้นเราก็กลัวมาก จนตัวสั่นไปหมด.. พอเก็บของแล้วก็ไปที่ล็อบบี้ เอาเงินมัดจำห้องคืน และเราก็ได้ถามพนักงานที่ล็อบบี้ แต่เค้ากลับไม่บอกอะไรเลย นอกจาก ไม่มีอะไรค่ะ.. ตอนกลับ น่าจะประมาณ 6 โมงเช้า โอมบิดมอเตอร์ไซค์อย่างไม่คิดชีวิต ไม่พูดไม่จา เหงื่อเต็มตัวเลย พอไปถึงที่หน้าบ้านเรา โอมก็พูดขึ้นว่า ‘เห็นเหมือนกันหรอ?’ โอมเล่าว่า ตอนหลับไป แล้วตื่นมา โอมเห็นเด็กผู้ชายคนนึง ยืนเหยียบบนหน้าอกโอมอยู่ มองไม่เห็นหน้า เพราะมันมืดมาก อึดอัด หายใจแทบไม่ออก ขยับตัวก็ไม่ได้ พูดก็ไม่ได้ อยู่แบบนั้นเป็นชั่วโมงได้ จนแยมมาปลุกถึงขยับตัวได้

จนเรื่องผ่านไปเป็นปี เราบังเอิญได้ไปรู้เรื่องของโรงแรมนั้น จากเพื่อนที่เป็นหน่วยกู้ภัยเก่า ว่าเมื่อหลายปีมาแล้ว ที่โรงแรมแห่งนั้นเคยมี ผู้หญิงท้องแก่มาเปิดห้อง และกินยาตายอยู่ในห้องนั้น ตามหาญาติไม่ได้อีกด้วย จึงต้องไปทำพิธีตามแบบศพไร้ญาติ.. พอได้ฟังอย่างนั้น ก็ทั้งขนลุก และทั้งแปลกใจที่ เด็กที่โอมเห็นเป็นใคร? หรือจะเป็นลูกของผู้หญิงท้องคนนั้น ที่เกิดขึ้นมามีชีวิต ในโลกหลังความตาย..?

ขอบคุณเรื่องเล่าจาก : คุณดวงเดือนวัลลภ ผลรวย