“ใครตามกลับมา!!” เรื่องผีจากหาดแม่รำพึง

เรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้เกิดขึ้นประมาณปีที่แล้ว ตอนนั้นเราไม่แน่ใจว่าเราอยู่ม.5 เทอมหนึ่งหรือเทอมสอง แต่เราจำได้ว่าวันนั้นนัดทำบุญกับเพื่อนอีกห้าคน รวมเราด้วยก็เป็นหกคนพอดี พอทำบุญเสร็จก็ไม่รู้จะไปไหนกันต่อ เลยชวนกันว่าไปหาดแม่รำพึงกันไหม นั่นแหละค่ะก็เป็นต้นกำเนิดของเรื่อง

เรากับเพื่อนขี่มอเตอร์ไซค์กันไปเอง เหนื่อยมากเพราะระยะทางมันไม่ใช่น้อยๆ ไปได้ครึ่งทางแทบอยากจะกลับเลยค่ะ ตอนไปถึงหาดก็ยังไม่มีอะไร แต่พอกลับบ้านมาเรื่องแปลกๆ ก็เกิดขึ้นกับเรา แต่ไม่ใช่ในวันเดียวกันนะคะ...วันนั้นเราอาบน้ำอยู่ แล้วจู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูห้องน้ำ เราก็นึกว่าแม่เรามาเคาะ
นึกว่าแม่ปวดฉี่ทนไม่ไหวแล้วอะไรประมาณนั้น คือมันมีเสียงเหมือนคนพูดนะ แต่เราฟังไม่ได้ศัพท์ว่าเขาพูดว่าอะไร เราเลยตะโกนบอกไปว่า แปบนึงแม่ แล้วก็รีบอาบต่อ แต่ก็มีเสียงเคาะอีก เราเลยปิดฝักบัว แล้วเอาผ้าเช็ดตัวมาพันตัว จะให้แม่เข้าห้องน้ำก่อน แต่พอเปิดประตูออกมา ไม่มีใครค่ะ เราเลยเดินไปหน้าห้องแม่ แม่ก็ปิดประตู แอร์ข้างในก็เย็น แม่ไม่ได้ออกมานอกห้องเลย...เราเลยตะโกนถามแม่ว่าแม่มาเคาะประตูห้องน้ำเหรอ ได้ยินเสียงแม่ตะโกนตอบว่า ไม่ได้เคาะ เราก็เลยงงๆ แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร ไปอาบน้ำต่อค่ะ แล้วก็ในเวลาไล่เลี่ยกันเนี่ยแหละ เราจำไม่ได้ว่ากี่วันหลังจากนั้น

คือตอนนั้นเราคอลสไกป์กับแฟนเก่าอยู่ ก็คุยกัน สนุกสนาน สักพักเราก็หัวเราะ แฟนเก่าเลยบอกว่าแม่ดุแล้ว เราก็งงๆ นะคะนึกว่าเขาจะเล่นมุขตลก แต่พอถามไปถามมาเขาบอกว่าเขาได้ยินเสียงคนพูดว่า อย่าเสียงดัง...ตอนนั้นเราขนลุกวาบเลยค่ะ ใจสั่นเลย เราเลยงอแงแฟนเก่าเราไปว่าเรากลัว อย่าเล่นแบบนี้นะ เขาก็ยืนยันว่าได้ยินจริงๆ พอเราบอกว่าแต่แม่เข้าห้องแม่ไปแล้วนะ ตอนนั้นแฟนเก่าเราทำหน้าเอ๋อเลยค่ะ งงไปเลย จนเราจะร้องไห้...เขาถึงบอกว่าเขาแกล้งเล่น แต่ลึกๆ เราก็รู้แหละ ว่ามันพูดจริง แต่บอกงั้นเพราะไม่อยากให้เรากลัว ตั้งแต่วันนั้นเราก็เริ่มหลอน เวลาอาบน้ำจะได้ยินเสียงคราง อือ อือ อือ อย่างนี้ตลอดเลยค่ะ กลัวมากๆ เล่าให้แม่ฟังแม่ก็บอกว่าคิดมาก เจ้าที่บ้านเราก็มี จะมีผีได้ไงอะไรประมาณนี้
แต่ช่วงนั้นเราหลอนไปเลยอะ กลัวสุดๆ จนมาวันนึง เราเผลอหลับตอนประมาณ ห้าโมง หกโมงเย็น
จำได้ว่าช่วงเวลานี้แต่ไม่แน่นอนว่าเวลาไหน อยู่ดีๆ ก็ขยับตัวไม่ได้ ตะโกนเรียกใครก็ไม่ออก

ทั้งๆ ที่ความรู้สึกเรามันเหมือนตะโกนสุดเสียงแล้วอะ ท่องบทสวดมนต์ในใจยังไงก็ไม่หาย มันทรมานมาก หนักอกไปหมดเลย เราพยายามลืมตา แต่เหมือนมันลืมมาได้ครึ่งนึงอะ แบบเหมือนตาเราโดนกดแล้วยังพยายามจะลืม แต่พอเราลืมตาเราก็เห็นใครไม่รู้นั่งอยู่ข้างๆ เรานี่แทบจะร้องไห้เลย แต่เราไม่เห็นหน้าเขานะคะ เห็นแค่ว่าใส่ชุดสีเทาเป็นคล้ายๆ ชุดคลุมคนท้องแต่เขาท้องไม่โตนะ นั่งเหมือนนั่งหันหน้ามาทางเรา เล่าตอนนี้ขนลุกขึ้นมาเฉย กลัว เราจำไม่ได้ว่าเราหลุดจากอาการตัวแข็งมาได้ไง แต่พอเราลืมตาได้เต็มที่เราก็ดีดตัวลุกขึ้น และเขาก็ไม่อยู่แล้ว เราหยิบโทรศัพท์มารัวแชทหาเพื่อนเลยค่ะ บอกเพื่อนว่าไม่ไหวแล้ว กลัวมากๆ จะเป็นบ้าตายอยู่แล้ว ทีนี้เพื่อนเลยมาคิดกันว่าทำไมจู่ๆ ถึงมีใครมาตามเรา มีเพื่อนคนนึงถามว่า ตอนไปหาดแม่รำพึงได้ไปทำอะไรรึป่าว เราก็บอกเราป่าวนะ

เราก็ใช้ชีวิตปกติไม่ได้ไปด่าไปทออะไรใครเลย มันก็เลยถามต่อ ได้ไหว้ศาลมั้ย เรางงเลยค่ะ ศาลอะไร เพื่อนก็บอก ก็ตรงที่จอดรถมันมีศาล เรานึกยังไงก็นึกไม่ออกว่าศาลอะไร แต่พอถามเพื่อนทุกคนที่ไปมันไหว้กันหมดค่ะ เราโกรธตัวเองมาก ณ จุดๆ นั้น พอเราเล่าเรื่องนี้ให้แม่เราฟัง แม่กับแฟนแม่ก็ยังไม่เชื่อเราอยู่ดี แต่พอเห็นเราไม่สบายใจ แม่เลยบอกให้เราตื่นเช้า ไปซื้อกับข้าวไปทำบุญ อุทิศส่วนกุศลให้เขา ตั้งแต่วันนั้นมา ก็ไม่มีใครมาเคาะประตูห้องน้ำ ไม่มีเสียงอือ อือ อือ แล้วค่ะ เราไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกันหรือเปล่ากับศาลนั้นแต่ตั้งแต่นั้นมา เราก็เป็นคนมืออ่อนค่ะ เจอใครไหว้หมดเลย 555

ขอบคุณแหล่งที่มา : https://pantip.com/topic/35780550
ขอบคุณ : เรื่องผีๆ-สาระดีๆ