ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

เจอผีที่โรงแรมย่านรามคำแหง PANTIP



ได้มีโอกาสหลายครั้งที่อ่านเรื่องผีในพันทิปครับเรื่องของผมออกจะแปลกๆ หน่อยเพราะเรื่องของผมไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านเขาเท่าไหร่

เป็นประสบการณืเจอผีที่กรุงเทพครับ คือ ปกติไม่ได้เป็นคนกรุงเทพ เป็นคนต่างจังหวัดครับ คราวนี้มันมีเปิดสอบที่ ม.ราม เลยต้องเข้าไปจองโรงแรมแถวๆนั้น โรงแรมที่ไปจองก็สภาพดีนะครับ ที่จะพักก็มี พี่ ผญ 3 แล้วก็ ผม ผช 1 พอถึงโรงแรม คือ โรงแรมจะอยู่ในประตูวัด (?) บังเอิญผมกับพี่ๆมาก่อนเวลาประมาณตี 5 เขาเลยไม่ให่เช็คอิน เลยต้องเที่ยวจนกระทั่งเที่ยงวันถึงถึงเช็คอินได้ เราก็ไปเที่ยวจนถึงเย็นถึงได้เข้ามา คราวนี้มันมี 2 ห้อง ผมก็บอกพวกพี่ๆแล้วละครับว่า ผมไม่สะดวกนอนด้วยนะ พี่ ผญ 3 ผม ผช คนเดียวนอนไม่หลับ 55555

จากนั้นผมก็เอากุญแจจากพี่มาเปิดห้องพัก สภาพก็เหมือนโรงแรมทั่วไปนะ แต่ไปสะดุดตาที่ตู้เสื้อผ้าค่อนข้างโบราณ คือเป็นไม้เก่าๆซีดๆ สงสัยเป็นคอนเซปของโรงแรมมั้ง เราก็ไม่ได้อะไร อยู่ก็อยู่ แต่ แต่ แต่ พอผมเปิดตู้เสื้อผ้า ผมเห็นผอบเล็กๆ ข้างๆผอบก็มีดอกไม้แห้งใส่ถุงไว้ ผมก็มือบอนไปเปิดผอบมันก็ไม่ได้มีอะไรข้างในหรอกครับเป็นผอบว่างๆ ก็นึกสงสัยทำไมพนักงานไม่เก็บห้อง...ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะเหนื่อยมาก เดินทั้งวันอ่านหนังสือเสร็จก็เตรียมนอนคือ ผมชอบสอดมือเข้าไปในปลอกหมอน ... ผมรู้สึกสากๆมือเลยแกะออกมาดูปรากฏเป็นคราบอะไรก็ไม่รู้สีน้ำตาล เหมือนไปเลอะอะไรมา แบบสกปรกผมก็คิดทำไมพนักงานไม่เช็ค ก็เลยโยนหมอนใบนั้นไปข้างเตียงเอาอีกใบมานอนเเทน

 ช่วงจะหลับเคลิ้มๆเลย ปิดไฟหมดแล้ว โดนผีอำครับ ขยับไม่ได้ไม่มีใครมานั่งมาเหยียบหน้าอกอะไรทั้งนั้นหายใจไม่ออก แต่มีความรู้สึกเหมือนใครมานั่งมอง ผมจำได้แม่นเลยคือตอนนั้น ตี 2 จะ ตี 3 เด็กคนนึง นั่งชันเข่าข้างนึงบนเก้าอี้หน้ากระจก เสื้อไม่ใส่ ใส่กางเกง แต่หน้าของน้องเขาน่ะครับมันขาดครึ่ง ขาดเป็นแนวนอนแล้วคือหน้าน้องเขามันไม่ประกบกันพอดีมันล้ำๆออกมานิดนึง เลือดไหลแค่ช่วงล่างที่ขาดลงมา คือผมขยับไม่ได้ น้องเขาก็หันมาแล้วก็ยิ้มให้ ยิ้มแบบสุดปากคือตอนนั้นเหนื่อยมาก เลยนึกในใจ "ไปเถอะจะนอนแล้วพรุ่งนี้มีสอบ" ยังคงมองมาอยู่ก็เลยบอกอีกว่า "ขอร้องนะเหนื่อยมาก ไปเหอะนะขอร้อง" ก็ยังคงนั่งอยู่ที่เดิมคือเริ่มโมโหละ "มืงจะไปดีๆหรือจะให้กุแช่งให้ไปครับ ?" จากนั้นผมก็แช่งมันสสารพัดก็เลยหลุดออกมารู้สึกตัวอีกทีก็ไม่อยู่แล้ว คราวนี้สักพักนึง ผมนอนจะหลับแล้วละกึ่งหลับกึ่งตื่น มาอีกรอบครับ พาแม่มาด้วยวะรอบนี้ นึกในใจนี่ "อะไรนักหนาวะคนจะนอน" คือรอบนี้เป็นผู้หญิง ผมยาว ปกๆหน้ามองไม่เห็นเสื้อเป็นเสื้อสีออกฟ้าๆเหมือนสีตก ข้างๆก็อีเด็กนั่นแหละครับจับมือกับแม่มันอยู่ น่าเวทนาสุด

คราวนี้ไม่พูดไม่จาดีๆละเปิดมาก็ "มากันทำไมอีก คือกุเหนื่อยจะไปไหนก็ไปรำคาญ" ผมก็เลยนึกถึง ร.5 เพราะใส่ ร.5 มาด้วยก็เลยบอกไปว่า "ห้องนี้กุจ่าย ไว้พวกมืง 2 แม่ลูกจ่ายค่าห้องเมื่อไหร่ค่อยมาอยู่ กุรำคาญ กุเหนื่อย กุช้อปเหนื่อยยยยยยยยยยยย !" จากนั้นภาพที่เห็นคือ สองแม่ลูก จูงมือกันออกไปจากประตูเงียบๆ .. ผมก็เลยนอนต่อจนถึงเช้าก็ไม่มีอะไร ตอนเก็บของก่อนจะกลับก็เลยพูดขึ้นกับห้องว่างๆนั่นแหละครับว่า "ขอบคุณที่ให้มาพักอาศัยนะ" บึนปากทีนึงแล้วก็เช็คเอาท์ไปสอบ จากนั้นก็ไม่มีอะไร แค่สอบไม่ผ่าน จบครับ

ปล.1 จริงๆผมเจอผีบ่อยนะเจ้าที่ ผีจะสิงก็มี หยอกๆก็มี ถ้าจะพูดว่าชินก็คงไม่ถูกมากี่ครั้งก็ตกใจทุกครั้งนะ เพียงแต่ว่าวันนั้นเหนื่อยจริงๆครับมาผิดเวลา
ปล.2 พยายามสมัคพันทิปแล้วไม่ได้จริงๆเลยมาเป็นกระทู้คำถาม ...
ที่มา : pantip.com

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

คืนบวงสรวง มหาวิทยาลัยพะเยา

เป็นเรื่องที่เล่าต่อๆ กันมาในหลายเรื่อง หลายวาระ แต่ละปีก็จะมีเหตุการณ์ที่แตกต่างกันออกไปบ้าง เสริมจากเรื่องที่เคยได้ยินมาบ้าง เรื่องที่เพื่อนๆ จะได้อ่านกันต่อไปนี้ ต้องขอบอกก่อนว่า “เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม” เราได้รวบรวมมา จากหลายๆ ที่ จะหลอนขนาดไหน ไปสั่นประสาทกันเลย เรื่องมีอยู่ว่า ที่มอเราจะมี 1 คืนที่ต้องเก็บของสีแดงทุกชิ้นเก็บไว้ให้มิดชิด เพราะเชื่อกันว่า คืนนั้นจะเป็นคืนที่กองทัพของพระนเรศวรออกมาเดินผ่านบริเวณหอใน รุ่นพี่ก็เล่าๆ สู่กันฟังบ้างว่าเคยเจอ บ้างก็ว่าเห็นเป็นกองทัพ บ้างก็ว่าได้ยินแต่เสียงคนเดินหลายๆ คนพอออกมาดูก็ไม่เจออะไร จริงๆแล้วเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้ เพราะคิดว่ามันน่าจะเป็นเรื่องเล่าหลอกให้เด็กปี 1 กลัว แต่เมทเราบอกว่าไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ เราเลยจำเป็นต้องเก็บเสื้อผ้า เปลี่ยนผ้าปูที่นอน (เพราะเป็นสีแดง) และเก็บกล่องห่อข้าวของเราที่เป็นสีแดงมาจากหลังห้อง พอตะวันตกดินความน่ากลัวมันก็เริ่มขึ้น ปกติแล้วที่หอในจะคึกคักมาก โดยเฉพาะหน้ามินิมาร์ทและลานดาว ที่มักจะมีคู่รักมานั่งคุยกัน มีเพื่อนๆ พี่ๆ ที่มานั่งเล่น หรือคนที่ออกมาซื้อข้าวของเครื่อ...

บ้านเก็บศพ!!ย่านบางแวก จรัญ13...เรื่องจริง!!เมื่อหนุ่มวินเข้าไปส่งของแล้วดันเจอดี

ว่ากันด้วยเรื่องสยองขวัญ... ที่หลายคนอยากรู้ ณ ตอนนี้ คงหนีไม่พ้นเรื่อง "เรือนหอคนตาย" ที่เป็นตอนหนึ่งของภาพยนตร์เรื่อง "ตีสาม" ซึ่งเป็นเรื่องราวของคู่รักที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต และทางครอบครัวทำใจไม่ได้เลยอยากเก็บศพเอาไว้... สำหรับพล็อตเรื่องนี้ ใครหลาย ๆ คนคงเคยได้ยินมากนักต่อนักแล้ว บ้างก็ว่าบ้านหลังดังกล่าว ตั้งอยู่ที่เมืองเอก บ้างก็ว่าตั้งอยู่ที่พุทธมณฑล สาย 2 บ้างก็ว่าอยู่แถวสุวินทวงศ์ บ้างก็ว่าอยู่ที่แถวหนองจอก เอาเป็นว่า คงจะมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นหลายแห่งเลยทีเดียว แล้วแต่ละที่ก็คงสยองไม่แพ้กัน ส่วนวันนี้ก็ขอนำประสบการณ์จริง จากคุณมาร์ค ที่ได้เล่าเรื่องราวสุดสยองผ่านรายการเดอะช็อค เมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ที่ผ่านมา... ให้เพื่อน ๆ ได้ฟังกัน...โดยคุณมาร์ค ได้เปิดเผยถึงประสบการณ์ตรง ๆ ที่เจอแบบจะๆ ให้ฟังว่า... ตอนนั้นตนเพิ่งเข้ามากรุงเทพฯ ใหม่ ๆ มารับจ้างขับมอเตอร์ไซค์รับจ้าง แถวพุทธมณฑล ซึ่งตนก็รับป้าแม่บ้านคนหนึ่งมาส่งยังบ้านหลังหรูอีกซอยหนึ่งเป็นประจำ รับส่งได้สักพักตนก็เลยบอกกับคุณป้าคนนั้นว่า สนใจเป็นลูกค้าประจำไหม จะได้มารับมาส่งให้ตลอด ซึ่งคุณ...

โรงหนังผีย่านสมุทรปราการ

เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นที่โรงภาพยนต์แห่งนึงในจังหวัดสมุทรปราการ และเหตุการณ์นี้พึงจะเกิดขึ้นกับคุณโอ๋แบบสดๆร้อนๆ โรงหนังแห่งนี้ ถ้าย้อนกลับไปเมื่อสี่ถึงห้าปีที่แล้ว คนจะเยอะมาก แต่ปัจจุบันโรงหนังแห่งนี้ดูเล็กลงไปเยอะ ถ้าเทียบกับที่อื่นๆในปัจจุบัน จนตอนกลางวันแทบนับคนได้เลย แต่ด้วยความที่คุณโอ๋เป็นคนไม่ค่อยได้ดูหนังอยู่แล้ว พอดีคุณโอ๋ไปบ้านเพื่อน แล้วอยากดูหนังเรื่องนี้อยู่พอดี เพราะเพื่อนเล่าให้ฟัง คุณโอ๋จึงได้เข้าไปซื้อตั๋ว และตั้งใจว่าจะดูก่อนรอบสุดท้าย แต่มันเลยเวลามาประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว เลยได้ซื้อตั๋วดูรอบสุดท้ายแทน ประมาณสี่ทุ่ม...คนน้อยมาก คุณโอ๋เลือกนั่งแถวหลังสุด ที่นั่งห้าเอ ก่อนหนังฉายคุณโอ๋ได้เดินเข้าห้องน้ำก่อน ห้องน้ำเก่าและน่ากลัวมาก ใหญ่พอสมควรแต่ไม่มีคนเลย คุณโอ๋เลือกเข้าห้องตรงกลาง พอคุณโอ๋เสร็จกิจและเปิดประตูออกมา พอจะหวังที่กำลังเปิดประตู คุณโอ๋ได้ยินเสียงกดชักโครกของห้องข้างๆ ซึ่งตอนที่คุณโอ๋เดินเข้ามา ทุกห้องจะเปิดประตูหมดและไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำเลย คุณโอ๋พยายามไม่ใส่ใจ และเดินออกไปซื้อขนม และกลับเข้ามานั่งที่นั่ง มีคนดูน้อยมาก แถวที่คุณโอ๋นั่งจะไม่มีคนนั่งเ...