ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

ใครเป็นคนถ่ายรูปในห้องนอนคืนนั้น! (หลอนจริง)


สวัสดีครับ ผมจะมาเล่าประสบการณ์ลึกลับที่เคยเจอกันในครอบครัว เมื่อประมาณหลายปีที่แล้ว  ครอบครัวของผมจะไปเที่ยวทะเลช่วงเดือนมีนาคมของทุกปี และที่ประจำที่ไปทุกปีคือ หาดชะอำ
ปกติ ทางครอบครัวเราจะจองที่พักที่ประจำอยู่แล้ว แต่ปีนั้นทางครอบครัวผมอยากเปลี่ยนที่พัก อยากลองอะไรใหม่ๆ

เลยขับรถตระเวนดูที่พักไปเรื่อยๆ ในที่สุดที่เจอที่พักที่หนึ่ง อยู่ติดถนนชายหาด มีห้องเล็กๆอยู่ติดๆกัน และมีที่จอดรถส่วนตัวของแต่ละหลัง เราเลยตัดสินใจจองที่นี่เลย...ที่พักเป็นหลังเล็กๆ แต่จะแบ่งเป็น 2 ห้องนอน ซึ่งห้องติดกัน และเราแบ่งห้องนอนกันดังนี้ พ่อ แม่ และน้องสาวคนเล็ก นอนห้องแรก ส่วนผม พี่สาว และน้องสาวคนกลาง นอนอีกห้อง เมื่อเราเอาของเข้าไปเก็บเสร็จ ก็ลงไปเดินเล่นชายหาด และก็ทำอาหารกินกันที่บ้านพัก ตอนกลางคืน ผม พี่สาว และน้องสาวคนกลาง ได้เอากล้องถ่ายรูปที่ถ่ายวีดีโอได้ มาถ่ายวีดีโอเล่นกันในห้องนอน ถ่ายทำรายการท่องเที่ยว โดยมีพี่สาวผมเป็นพิธีกร แสดงล้อเลียนพิธีกรต่างๆ และก็ขำกันอยู่สามคนในห้องนอน จนพ่อของผมมาเคาะประตูว่าเสียงดัง ทำให้เขานอนไม่หลับ เราสามคนเลยเลิกเล่น และนอนดูทีวี จนหลับไป 

รุ่งเช้า ผมกับทุกคนในบ้านตื่นแต่เช้าเพื่อออกไปเดินเล่นชายหาด ยกเว้นพี่สาวของผมที่ปลุกแล้วไม่ยอมลุก เพราะเขาชอบนอนตื่นสาย เลยไม่ไป ขอนอนต่อคนเดียว ผ่านไปประมาณ 2-3 ชั่วโมง พวกผมยังคงเดินชิวอยู่ตามชายหาด พี่สาวของผมก็เดินตามออกมา และถือกล้องถ่ายรุปมาด้วย และพี่สาวผมก็ถามผมกับน้องสาวว่า “ใครถ่ายรุปพี่ ทีหลังอย่าถ่ายนะ มันน่ากลัว ถ่ายตอนนอน” ผมกับน้องสาวมองหน้ากัน งง เพราะเรายังไม่ได้จับกล้องเลยตั้งแต่เมื่อคืน ผมเลยถามว่า “ถ่ายตอนไหน? เรายังไม่ได้จับกล้องเลยนะตั้งแต่เมื่อคืน” พี่สาวผมเลยเปิดกล้องให้ดู 

ซึ่งขึ้นมารูปแรกเป็นรูปพี่สาวผมนอนหลับ ท่าเหมือนคนตายมาก นอนตัวตรง และตาหลับไม่สนิท และในมุมกล้อง มีพี่สาวผมอยู่เต็มเฟรม เหมือนมีคนยืนถ่ายตรงปลายเตียง ถ่ายมุมตรง ไม่ติดผมกับน้องสาวซึ่งนอนข้างๆ ติดแต่พี่สาวผมคนเดียวในรูป และในเวลาที่ถ่ายเป็นเวลาช่วงกลางคืน ผมกับน้องสาวร้องเสียงหลง เฮ้ย! ใครถ่าย! ผมกับน้องสาวมั่นใจว่าหลับสนิทร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่ได้หยิบกล้องแน่นอน เลยถามพ่อกับแม่ผม ว่าได้เข้ามาในห้องผมตอนกลางคืนหรือป่าว พ่อกับแม่ผมยืนยันว่านอนหลับแล้ว น้องสาวคนเล็กก็หลับอยู่ข้างพ่อแม่ และผมก็นึกไว้ ว่าห้องนอนผมล็อคประตูจากข้างใน ไม่มีใครเข้ามาได้แน่นอน 

ผมเลยเล่าให้พ่อฟัง พร้อมให้ดูรูป พ่อผมเลยบอกว่า ไม่ผมก็น้องสาวผมแหละ ที่เป็นคนมาถ่ายรุปพี่สาวผมตอนนอน แต่อาจละเมอหรือป่าว พ่อผมบอกว่า เป็นไปไม่ได้ที่กล้องจะลอยขึ้นมาและถ่ายเอง ต้องมีคนจับกล้องแน่นอน แต่ว่าคนที่จับกล้องมีอะไรเข้าสิงอยู่หรือป่าว! ซึ่งพ่อผมบอกว่า เป็นไปได้ที่ผมจะลุกขึ้นมาถ่ายรูป เพราะในมุมกล้องเป็นถ่ายจากมุมสูง ซึ่งผมตัวสูงกว่าน้องสาวผมมาก และถ้าผมละเมอจริงๆ แปลกที่ภาพในกล้องถ่ายตรงมาก เหมือนคนตั้งใจถ่ายเป็นภาพตรง จงใจถ่ายแค่พี่สาวผมตอนนอนหลับ ถ้าละเมอจริงๆ ไม่น่าจะมาโฟกัสภาพตรงเป๊ะแบบนั้น และปกติผมเป็นคนไม่เคยนอนละเมออยู่แล้ว 

เรื่องนี้ยังหาคำตอบไม่ได้ ว่าใครเป็นคนถ่ายรูปพี่สาวผมในคืนนั้น ประตูหน้าต่างก็ล็อคหมดสนิท ไม่มีใครเข้ามาได้แน่ๆ ผมกับครอบครัวยืนงงสักพัก จนตัดสินใจลบภาพออก เพราะรูปมันน่ากลัวมากจริงๆ พี่สาวผมปกตินอนหลับตาสนิท แต่ทำไมในรูปหลับตาไม่สนิท และนอนแขนขาตรง ดูแข็งไปหมด ท่านอนแปลกมากๆ เหมือนคนตาย หลังจากครอบครัวผมเช็คเอาท์ออก และกลับบ้านด้วยความหลอน และหลังจากนั้น ครอบครัวผมเลยจองที่พักเจ้าเดิมที่เคยจอง และไม่กล้าไปพักที่อื่นอีกเลย

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

คืนบวงสรวง มหาวิทยาลัยพะเยา

เป็นเรื่องที่เล่าต่อๆ กันมาในหลายเรื่อง หลายวาระ แต่ละปีก็จะมีเหตุการณ์ที่แตกต่างกันออกไปบ้าง เสริมจากเรื่องที่เคยได้ยินมาบ้าง เรื่องที่เพื่อนๆ จะได้อ่านกันต่อไปนี้ ต้องขอบอกก่อนว่า “เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม” เราได้รวบรวมมา จากหลายๆ ที่ จะหลอนขนาดไหน ไปสั่นประสาทกันเลย เรื่องมีอยู่ว่า ที่มอเราจะมี 1 คืนที่ต้องเก็บของสีแดงทุกชิ้นเก็บไว้ให้มิดชิด เพราะเชื่อกันว่า คืนนั้นจะเป็นคืนที่กองทัพของพระนเรศวรออกมาเดินผ่านบริเวณหอใน รุ่นพี่ก็เล่าๆ สู่กันฟังบ้างว่าเคยเจอ บ้างก็ว่าเห็นเป็นกองทัพ บ้างก็ว่าได้ยินแต่เสียงคนเดินหลายๆ คนพอออกมาดูก็ไม่เจออะไร จริงๆแล้วเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้ เพราะคิดว่ามันน่าจะเป็นเรื่องเล่าหลอกให้เด็กปี 1 กลัว แต่เมทเราบอกว่าไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ เราเลยจำเป็นต้องเก็บเสื้อผ้า เปลี่ยนผ้าปูที่นอน (เพราะเป็นสีแดง) และเก็บกล่องห่อข้าวของเราที่เป็นสีแดงมาจากหลังห้อง พอตะวันตกดินความน่ากลัวมันก็เริ่มขึ้น ปกติแล้วที่หอในจะคึกคักมาก โดยเฉพาะหน้ามินิมาร์ทและลานดาว ที่มักจะมีคู่รักมานั่งคุยกัน มีเพื่อนๆ พี่ๆ ที่มานั่งเล่น หรือคนที่ออกมาซื้อข้าวของเครื่อ...

บ้านเก็บศพ!!ย่านบางแวก จรัญ13...เรื่องจริง!!เมื่อหนุ่มวินเข้าไปส่งของแล้วดันเจอดี

ว่ากันด้วยเรื่องสยองขวัญ... ที่หลายคนอยากรู้ ณ ตอนนี้ คงหนีไม่พ้นเรื่อง "เรือนหอคนตาย" ที่เป็นตอนหนึ่งของภาพยนตร์เรื่อง "ตีสาม" ซึ่งเป็นเรื่องราวของคู่รักที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต และทางครอบครัวทำใจไม่ได้เลยอยากเก็บศพเอาไว้... สำหรับพล็อตเรื่องนี้ ใครหลาย ๆ คนคงเคยได้ยินมากนักต่อนักแล้ว บ้างก็ว่าบ้านหลังดังกล่าว ตั้งอยู่ที่เมืองเอก บ้างก็ว่าตั้งอยู่ที่พุทธมณฑล สาย 2 บ้างก็ว่าอยู่แถวสุวินทวงศ์ บ้างก็ว่าอยู่ที่แถวหนองจอก เอาเป็นว่า คงจะมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นหลายแห่งเลยทีเดียว แล้วแต่ละที่ก็คงสยองไม่แพ้กัน ส่วนวันนี้ก็ขอนำประสบการณ์จริง จากคุณมาร์ค ที่ได้เล่าเรื่องราวสุดสยองผ่านรายการเดอะช็อค เมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ที่ผ่านมา... ให้เพื่อน ๆ ได้ฟังกัน...โดยคุณมาร์ค ได้เปิดเผยถึงประสบการณ์ตรง ๆ ที่เจอแบบจะๆ ให้ฟังว่า... ตอนนั้นตนเพิ่งเข้ามากรุงเทพฯ ใหม่ ๆ มารับจ้างขับมอเตอร์ไซค์รับจ้าง แถวพุทธมณฑล ซึ่งตนก็รับป้าแม่บ้านคนหนึ่งมาส่งยังบ้านหลังหรูอีกซอยหนึ่งเป็นประจำ รับส่งได้สักพักตนก็เลยบอกกับคุณป้าคนนั้นว่า สนใจเป็นลูกค้าประจำไหม จะได้มารับมาส่งให้ตลอด ซึ่งคุณ...

โรงหนังผีย่านสมุทรปราการ

เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นที่โรงภาพยนต์แห่งนึงในจังหวัดสมุทรปราการ และเหตุการณ์นี้พึงจะเกิดขึ้นกับคุณโอ๋แบบสดๆร้อนๆ โรงหนังแห่งนี้ ถ้าย้อนกลับไปเมื่อสี่ถึงห้าปีที่แล้ว คนจะเยอะมาก แต่ปัจจุบันโรงหนังแห่งนี้ดูเล็กลงไปเยอะ ถ้าเทียบกับที่อื่นๆในปัจจุบัน จนตอนกลางวันแทบนับคนได้เลย แต่ด้วยความที่คุณโอ๋เป็นคนไม่ค่อยได้ดูหนังอยู่แล้ว พอดีคุณโอ๋ไปบ้านเพื่อน แล้วอยากดูหนังเรื่องนี้อยู่พอดี เพราะเพื่อนเล่าให้ฟัง คุณโอ๋จึงได้เข้าไปซื้อตั๋ว และตั้งใจว่าจะดูก่อนรอบสุดท้าย แต่มันเลยเวลามาประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว เลยได้ซื้อตั๋วดูรอบสุดท้ายแทน ประมาณสี่ทุ่ม...คนน้อยมาก คุณโอ๋เลือกนั่งแถวหลังสุด ที่นั่งห้าเอ ก่อนหนังฉายคุณโอ๋ได้เดินเข้าห้องน้ำก่อน ห้องน้ำเก่าและน่ากลัวมาก ใหญ่พอสมควรแต่ไม่มีคนเลย คุณโอ๋เลือกเข้าห้องตรงกลาง พอคุณโอ๋เสร็จกิจและเปิดประตูออกมา พอจะหวังที่กำลังเปิดประตู คุณโอ๋ได้ยินเสียงกดชักโครกของห้องข้างๆ ซึ่งตอนที่คุณโอ๋เดินเข้ามา ทุกห้องจะเปิดประตูหมดและไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำเลย คุณโอ๋พยายามไม่ใส่ใจ และเดินออกไปซื้อขนม และกลับเข้ามานั่งที่นั่ง มีคนดูน้อยมาก แถวที่คุณโอ๋นั่งจะไม่มีคนนั่งเ...