ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

หลงทางจนเจอดีที่เขาใหญ่ หลอน!!


ปกติผมเป็นคนมีเซ้นส์ชอบเห็นอะไรที่ใครเขาไม่เห็นกัน แต่เรื่องนี้ผมยอมรับว่าตกใจสุดๆเลยเมื่อเจอเค้าคนนั้น!!!...มีอยู่วันนึ่งผมเลิกงานกลับบ้านมา เป็นวันศุกร์พอดี พรุ่งนี้ก็วันหยุดคุยกับแฟนว่าจะไปเที่ยวแบบธรรมชาติสักคืน สูดอากาศดีๆเข้าปอดสักหน่อย เลยลงมติว่าจะไปเที่ยวเขาใหญ่กันหลังจากนั้น ก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า ว่าจะกลับสักเช้าวันอาทิตย์ แต่ผมติดภาระกิจที่สำคัญก็คือต้องไปส่งของ (มะม่วง บ้านผมทำสวนมะม่วงด้วยครับ ) ให้เสร็จก่อนถึงจะไปได้ 

จนค่ำประมาณ 4 ทุ่มได้ ผมก็กลับมาบ้าน ก็ถามแฟนอีกครั้งว่าจะไปเลยหรือค่อยไปพรุ่งนี้เช้า แฟนผมบอกไปเลยงั้นก็ไปสิครับ รออะไร ระหว่างที่ขับรถไปเรื่อยๆคุยกันไปเรื่อยๆ มาถึงทางที่จะไปเขาใหญ่ ไปโดยไม่ได้เตรียมว่าจะพักที่ไหน รีสอร์ท อะไร คือว่ากะไปหาเอาข้างหน้าเลย!!! ก็เลยแว๊ะปั๊ม ปตท. ทำธุระก่อนเข้าไปในเขาใหญ่ เพราะว่าจะมีอยู่ปั๊มเดียวด้วยเข้าไปก็ไม่มีปั๊มแล้ว พอขับรถไปเรื่อยเส้นทางเริ่มมึดมาก ขณะนั้นก็ประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆได้แล้ว ขับไปเรื่อยๆ ก็ยังหาโรงแรม รีสอร์ท ที่ถูกใจไม่ได้เลย ก็ขับเข้าไปเรื่อยๆ จำได้ว่าเลี้ยวซ้ายครั้งเด่ว ทางยิ่งมืดเข้าไปใหญ่ รู้สึกว่าผมจะเข้าไปในไร่ เค้าปลูกข้าวโพดกันเต็ม 2 ข้างทางเลย ต้นไม้เต็มไปหมดมองอะไรแทบจะไม่เห็นเลย ทางก็เป็นทางลูกรังอีกต่างหาก ก็เลยคุยกับแฟนว่า

ต้องออกและหล่ะ ตัดสินใจกลับรถออก เพื่อกลับทางเดิมผมก็ได้ขับไปเรื่อยๆเลี้ยวตามทางที่เคยผ่านมา แต่รู้สึกเหมือนยิ่งเข้าไปลึกกว่าเดิม หนักกว่าเดิมอีกมืดกว่าต้นไม้หนากว่าเดิมอีก คุยกับแฟนว่าสงสัยจะหลงแล้วเราก็เลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อ เปิด GPS งานเข้าครับทีนี้ ไม่มีสัญญาณ ทั้งของผมและของแฟน ทำยังไงสัญญาณก็ไม่มี ก็เลยตัดสินใจกลับ ออกไปใหม่เหมือนวนอยู่ที่เดิม เชื่อมั้ยว่าผมขับวนอยู่อย่างนั้น ประมาณ เกือบ 2 ชม. เวลาขณะนั้น ตี 1 แล้วเลยเกิดอารามณ์โมโหมาก กะว่าจะมาเที่ยวนอน สูดอากาศบริสุทธิ์ ซะหน่อยดันมาหลงทางอีก ( คนโมโหอ่ะเนาะครับคำพูดหยาบคาย ต่างๆนาๆออกมาหมดโดยไม่ยั้งคิดจนแฟนเริ่ม ดุเราว่าให้หยุดพูดในป่าในดงนะ จะพูดจะด่าอะไรให้ระวัง ) 

ผมก็เริ่มมีสติขึ้นมาเหมือนเดิมครับขับวนไป วนมา ที่เก่าหาทางออกไม่เจอ กลับมาทีไรก็จุดเดิมที่ ที่เป็นทางดินขรุขระสังเกตุเห็นที่เค้าไว้พักเวลาทำไร่อ่ะครับ เลยหยุดรถตั้งสติใหม่ขณะนั้นเวลา ตี 2 แล้วทำอะไรไม่ถูกตัดสินใจเอาอีกรอบ รอบนี้แหละครับจุดเกิดเหตุการณ์ที่หลอนที่สุดของผม และแฟน ขับไปเรื่อยๆทางเดิม ไฟหน้ารถ สาดส่องไปคราวนี้ครับเห็นไกลๆไฟหน้ารถไปปะทะกับอะไรไม่รู้สีขาวๆ พอขับเข้าไปเรื่อยๆ ยิ่งชัดขึ้นคนครับยืนหันหลังอยู่ ตอนนั้นดีใจมากกะว่าจะไปถามทาง เพื่อออกไปจากตรงนี้ ผมก็เริ่มเบารถและหักรถเข้าไปเพื่อจอดเทียบ ทันใดนั้นแฟนผมเริ่มกรี๊ดเสียงดังมาก และบอกให้ขับออกไปเลยอย่าจอดๆ กรี๊ดๆๆๆ จากที่เธอนั่งอยู่เบาะข้างซึ่งถ้าผมจอดก็จะอยู่ใกล้ชิดกับชายผู้นั้นมาก เธอโดดข้ามมาเกาะผม รถก็เกิดเสียหลัก 

ผมเลยเบรครถกลัวที่จะชนผู้ชายคนนั้น แฟนผมเริ่มสติแตกครับกรี๊ดดดดๆๆๆ ไปเลยๆๆๆ อย่าจอดผมนี่งง มากครับ ผมก็ตกใจอยู่ครับว่ามันเกิดอะไรขึ้นผมมองชายคนนั้นเค้าค่อยๆ ยืนมือขวาออกมา เริ่มชัดขึ้นๆ (เหมือนจะโบกรถ) เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งหมด ไม่เห็นขาทั้ง 2 ข้าง แล้วเค้าก็ค่อยๆ หันหน้ามาช้าๆ แฟนผมกรี๊ดๆๆๆ ร้องไห้แบบคนขาดสติเลย ผมเริ่มออกรถแล้วครับ เห็นอย่างนั้นแล้วก็ไปสิครับรออะไร ออกรถไปได้ตอนนี้แฟนยังเกาะผมอยู่เลย ผมมองตาไม่กระพริบเลยแกก็ยังหันหน้ามาอยู่เรื่อยๆแบบช้าๆ  ตาต่อตาเลยครับจนผมต้องตะลึงเพราะหันหน้ามามองกันพบว่า ทั้งหน้าของชายผู้นั้นเลือดอาบเต็มหน้าไม่เห็นลูกตา หน้าซี๊ดขาว คราบเลือดเต็มเสื้อ เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งหมด มือโบกรถเหมือนบอก ให้จอดๆ ผมยังไม่ล่ะสายตามองกระจกหลัง แล้วก็ค่อยๆหายไป 

ตกใจมาก เหงือแตกหมดในขณะที่แอร์รถเย็นเจี๊ยบ แฟนผมยังสติแตก....มาเลยครับ จะจอดทำไม ตรูบอกไม่ให้จอดๆ และผมก็ขับออกไปไกลจากตรงนั้นกลัวเหมือนกันว่าจะมาโบกข้างหน้าอีก เลยคุยกับแฟนว่าจะทำไงกันดี พอตั้งสติได้สักพัก ก็เลยนึกถึงเรื่องที่เราพูดจาไม่ดี คำด่าออกมาหมด เลยพูดในใจขอขมากันไปตามเรื่องราว และก็ขอให้เจ้าป่าเจ้าเขาช่วยให้ลูกออกไปจากที่นี้ได้ด้วยหลังจากนั้นก็เลยลองเข้า GPS อีกรอบนึงคราวนี้มีสัญญาณครับลองค้นหาตำแหน่งที่อยู่ พบว่าอยู่กลางเขาและไร่นา  ที่กว้างมากไม่รู้เข้ามาได้ยังไง ไปตามเส้นทาง GPS เลยครับ ไม่ถึง 10 นาที สามารถออกมาจากจุดจุดนั้นได้ครับ ก็เลยหาที่พักข้างนอกดีกว่าตรง( ถนนมิตรภาพ ) กว่าจะได้นอนกันก็ ตี 3 กว่าๆ ครับ แฟนยังตกใจไม่หาย นอนยันเช้า ( แฟนเลยถามว่าจะจอดทำไม เราบอกว่านึกว่าคนจะไปถามทาง แฟนบอกว่าเห็นตลอดที่ขี่รถผ่านมาทางเดิมที่วนไปวนมาอยู่หลายรอบก็เลยไม่ทักอะไร ที่ทักเพราะจะจอดรับเค้าอ่ะ ตอนนั้นกลัวมาก และผมก็ถามว่าโดดมาได้ยังไงจากฝั่งคนนั่ง แฟนบอกมันตกใจมากๆ ) 

ก็เลยไปเที่ยวกันต่อ จึงลองขับไปทางเดิมที่เราเข้าไปเมื่อคืนแต่จำทางเข้าไม่ได้เลย สรุปเค้าคนนั้นคือใคร ขอบคุณครับ

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

คืนบวงสรวง มหาวิทยาลัยพะเยา

เป็นเรื่องที่เล่าต่อๆ กันมาในหลายเรื่อง หลายวาระ แต่ละปีก็จะมีเหตุการณ์ที่แตกต่างกันออกไปบ้าง เสริมจากเรื่องที่เคยได้ยินมาบ้าง เรื่องที่เพื่อนๆ จะได้อ่านกันต่อไปนี้ ต้องขอบอกก่อนว่า “เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม” เราได้รวบรวมมา จากหลายๆ ที่ จะหลอนขนาดไหน ไปสั่นประสาทกันเลย เรื่องมีอยู่ว่า ที่มอเราจะมี 1 คืนที่ต้องเก็บของสีแดงทุกชิ้นเก็บไว้ให้มิดชิด เพราะเชื่อกันว่า คืนนั้นจะเป็นคืนที่กองทัพของพระนเรศวรออกมาเดินผ่านบริเวณหอใน รุ่นพี่ก็เล่าๆ สู่กันฟังบ้างว่าเคยเจอ บ้างก็ว่าเห็นเป็นกองทัพ บ้างก็ว่าได้ยินแต่เสียงคนเดินหลายๆ คนพอออกมาดูก็ไม่เจออะไร จริงๆแล้วเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้ เพราะคิดว่ามันน่าจะเป็นเรื่องเล่าหลอกให้เด็กปี 1 กลัว แต่เมทเราบอกว่าไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ เราเลยจำเป็นต้องเก็บเสื้อผ้า เปลี่ยนผ้าปูที่นอน (เพราะเป็นสีแดง) และเก็บกล่องห่อข้าวของเราที่เป็นสีแดงมาจากหลังห้อง พอตะวันตกดินความน่ากลัวมันก็เริ่มขึ้น ปกติแล้วที่หอในจะคึกคักมาก โดยเฉพาะหน้ามินิมาร์ทและลานดาว ที่มักจะมีคู่รักมานั่งคุยกัน มีเพื่อนๆ พี่ๆ ที่มานั่งเล่น หรือคนที่ออกมาซื้อข้าวของเครื่อ...

บ้านเก็บศพ!!ย่านบางแวก จรัญ13...เรื่องจริง!!เมื่อหนุ่มวินเข้าไปส่งของแล้วดันเจอดี

ว่ากันด้วยเรื่องสยองขวัญ... ที่หลายคนอยากรู้ ณ ตอนนี้ คงหนีไม่พ้นเรื่อง "เรือนหอคนตาย" ที่เป็นตอนหนึ่งของภาพยนตร์เรื่อง "ตีสาม" ซึ่งเป็นเรื่องราวของคู่รักที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต และทางครอบครัวทำใจไม่ได้เลยอยากเก็บศพเอาไว้... สำหรับพล็อตเรื่องนี้ ใครหลาย ๆ คนคงเคยได้ยินมากนักต่อนักแล้ว บ้างก็ว่าบ้านหลังดังกล่าว ตั้งอยู่ที่เมืองเอก บ้างก็ว่าตั้งอยู่ที่พุทธมณฑล สาย 2 บ้างก็ว่าอยู่แถวสุวินทวงศ์ บ้างก็ว่าอยู่ที่แถวหนองจอก เอาเป็นว่า คงจะมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นหลายแห่งเลยทีเดียว แล้วแต่ละที่ก็คงสยองไม่แพ้กัน ส่วนวันนี้ก็ขอนำประสบการณ์จริง จากคุณมาร์ค ที่ได้เล่าเรื่องราวสุดสยองผ่านรายการเดอะช็อค เมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ที่ผ่านมา... ให้เพื่อน ๆ ได้ฟังกัน...โดยคุณมาร์ค ได้เปิดเผยถึงประสบการณ์ตรง ๆ ที่เจอแบบจะๆ ให้ฟังว่า... ตอนนั้นตนเพิ่งเข้ามากรุงเทพฯ ใหม่ ๆ มารับจ้างขับมอเตอร์ไซค์รับจ้าง แถวพุทธมณฑล ซึ่งตนก็รับป้าแม่บ้านคนหนึ่งมาส่งยังบ้านหลังหรูอีกซอยหนึ่งเป็นประจำ รับส่งได้สักพักตนก็เลยบอกกับคุณป้าคนนั้นว่า สนใจเป็นลูกค้าประจำไหม จะได้มารับมาส่งให้ตลอด ซึ่งคุณ...

โรงหนังผีย่านสมุทรปราการ

เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นที่โรงภาพยนต์แห่งนึงในจังหวัดสมุทรปราการ และเหตุการณ์นี้พึงจะเกิดขึ้นกับคุณโอ๋แบบสดๆร้อนๆ โรงหนังแห่งนี้ ถ้าย้อนกลับไปเมื่อสี่ถึงห้าปีที่แล้ว คนจะเยอะมาก แต่ปัจจุบันโรงหนังแห่งนี้ดูเล็กลงไปเยอะ ถ้าเทียบกับที่อื่นๆในปัจจุบัน จนตอนกลางวันแทบนับคนได้เลย แต่ด้วยความที่คุณโอ๋เป็นคนไม่ค่อยได้ดูหนังอยู่แล้ว พอดีคุณโอ๋ไปบ้านเพื่อน แล้วอยากดูหนังเรื่องนี้อยู่พอดี เพราะเพื่อนเล่าให้ฟัง คุณโอ๋จึงได้เข้าไปซื้อตั๋ว และตั้งใจว่าจะดูก่อนรอบสุดท้าย แต่มันเลยเวลามาประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว เลยได้ซื้อตั๋วดูรอบสุดท้ายแทน ประมาณสี่ทุ่ม...คนน้อยมาก คุณโอ๋เลือกนั่งแถวหลังสุด ที่นั่งห้าเอ ก่อนหนังฉายคุณโอ๋ได้เดินเข้าห้องน้ำก่อน ห้องน้ำเก่าและน่ากลัวมาก ใหญ่พอสมควรแต่ไม่มีคนเลย คุณโอ๋เลือกเข้าห้องตรงกลาง พอคุณโอ๋เสร็จกิจและเปิดประตูออกมา พอจะหวังที่กำลังเปิดประตู คุณโอ๋ได้ยินเสียงกดชักโครกของห้องข้างๆ ซึ่งตอนที่คุณโอ๋เดินเข้ามา ทุกห้องจะเปิดประตูหมดและไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำเลย คุณโอ๋พยายามไม่ใส่ใจ และเดินออกไปซื้อขนม และกลับเข้ามานั่งที่นั่ง มีคนดูน้อยมาก แถวที่คุณโอ๋นั่งจะไม่มีคนนั่งเ...