ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

ทริปนี้ฉันรอด


เรื่องราวและเหตุการณ์ทั้งหมดนั้นต้องย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีที่ผ่านมา ตอนนั้นมินกำลังจะจบการศึกษาระดับ ปวช. จากวิทยาลัยแห่งหนึ่งใน จ.สระแก้ว ในกลุ่มของมินมีเพื่อนสนิทอยู่ทั้งหมด 5 คน ประกอบด้วย ส้ม กระต่าย เจม ก้อง และมิน เพื่อนทั้งหมดมักจะไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ

ส่วนใหญ่ก็ชอบออกไปเที่ยวตามต่างจังหวัดกัน แล้วก็มีอยู่ทริปหนึ่งที่มินและเพื่อนทั้งหมดต้องจำไปจนวันตาย เรื่องก็มีอยู่ว่า ทริปนี้มินและเพื่อนได้ไปเที่ยวเพื่อฉลองจบการศึกษา ซึ่งทั้งหมดนั้นได้นัดไปเที่ยวกันที่จังหวัดภูเก็ต แล้วทั้งหมดก็ออกเดินทางโดยที่มีจุดมุ่งหมายว่าค่ำไหนก็นอนนั่น ง่ายดี รวมไปถึงมินและเพื่อนๆนั้นก็ยังได้รับความกรุณาจากรุ่นพี่คนหนึ่งที่รู้จักกันดีชื่อว่าพี่สอน พี่สอนนั้นอาสาเป็นคนขับรถให้เนื่องจากตัวแกเองก็อยากไปเที่ยวด้วย

วันแรกที่ไปถึงทุกคนในกลุ่มนั้นเหนื่อยมากเนื่องจากการนั่งรถกันมายาวนาน เวลาตอนที่ถึงนั้นก็ประมาณ 1 ทุ่ม ทุกคนก็ออกไปติดต่อ หาบ้านเช่ากัน แล้วก็ได้บ้านเช่าหลังหนึ่ง เป็นห้องแถว 1 คูหา มี 2 ชั้น ตั้งอยู่บริเวณก่อนถึงหาดป่าตองประมาณ 20 กม. ซึ่งเจ้าของบ้านหลังนั้นก็ให้นักท่องเที่ยวเช่าได้ในราคาแค่ 800 บ. รวมน้ำ-ไฟแล้ว มีห้องนอน 2 ห้อง ชั้นบน 1 ห้อง ชั้นล่างอีก 1 ห้อง และมีห้องน้ำ 1 ห้องอยู่ที่ชั้นล่างสภาพโดยรวมของบ้านเช่าหลังนี้เป็นห้องแถวที่ใหม่มากๆ จนไม่น่าเชื่อว่าเจ้าของจะปล่อยให้เช่าในราคาแค่นี้ แต่ก็ไม่ได้มีใครติดใจสงสัยอะไร มากนักเนื่องจากตอนที่ไปก็ไม่ใช่ช่วงไฮซีซั่น นักท่องเที่ยวมีไม่เยอะ

หลังจากได้ที่พักแล้วทุกคนก็ออกไปซื้อของกินกันในตลาดโต้รุ่งแถวบ้านเช่านั้นเอง พอทุกคนกินกันอิ่มหมดแล้วก็แยกย้ายกันเข้านอน โดยที่ห้องนอนของพวกผู้หญิงนั้นอยู่บนชั้น 2 ส่วนพวกผู้ชายจะพักกันที่ห้องนอนชั้นล่าง ซึ่งหนึ่งในกลุ่มนั้นเป็นคนที่ค่อนข้างนอนดึกประกอบกับติดเกมส์ด้วย ขนาดที่ต้องพกโน๊ตบุ๊คติดตัวมาเล่นเกมส์ด้วยตลอดเวลา มินและเพื่อนผู้หญิงอีก 2 คนนอนเรียงกันโดยที่มีกระต่ายนอนอยู่ขวาสุด ส้มขอนอนตรงกลาง และมินอยู่ด้านซ้ายติดกับกำแพง ค่ำคืนวันนั้นมินนอนหลับสนิทแบบไม่รู้สึกตัวเลย พอมารู้สึกตัวตื่นอีกครั้งนึงก็สายของอีกวันนึงแล้ว มินลืมตาขึ้นมาไม่เจอเพื่อนผู้หญิงทั้ง 2 คนก็คิดได้ว่ากระต่ายกับส้มนั้นน่าจะตื่นกันหมดแล้ว มินก็เลยลุกขึ้นแล้วลงไปที่ชั้นล่าง

พอมินลงไปถึงชั้นล่างก็ต้องแปลกใจเนื่องจากเห็นเพื่อนทั้งกลุ่มกำลังนั่งรวมตัวกันอยู่กลางบ้านพร้อมกับกระเป๋าเดินทางทั้งหมด มินก็เลย ถามออกไปว่า "เฮ้ยจะไปไหนกัน แล้วทำไมไม่มีใครปลุกมินบ้างเลย ปล่อยให้นอนจนตื่นสายอยู่คนเดียว" เพื่อนๆนั้นกลับไม่พูดไม่จาแต่ว่าตอบมา แบบรีบๆว่า "ก็เห็นนอนสบายเลยไม่อยากปลุก ไปอาบน้ำเก็บข้าวของเถอะ พวกเราจะไปพักที่รีสอร์ทกันจะได้ไปเล่นน้ำ" มินเนื่องจากพึ่งตื่นก็งงๆ รวมไปถึงตื่นเต้นที่จะได้ไปเล่นน้ำด้วยจึงรีบอาบน้ำเก็บข้าวของแล้วก็รีบลงมารวมกลุ่มกับเพื่อนๆ พอมินลงมาถึงเพื่อนๆทุกคนก็ได้ขนของขึ้นรถกันเรียบร้อยหมดแล้ว มินจึงรีบหิ้วกระเป๋าตามไปสมทบ

หลังจากที่ทุกคนขึ้นรถกันหมด รถออกเดินทางมาได้ประมาณ 5 นาทีเท่านั้น กระต่ายก็เป็นฝ่ายถามขึ้นมาก่อนว่า "เมื่อคืนมินแกได้ยินเสียง หรือว่าเห็นอะไรบ้างรึเปล่า" ระหว่างที่กระต่างตั้งคำถามนั้นมินก็สังเกตได้ว่าเพื่อนทุกคนทำหน้าตาแปลกๆ ก็เลยถามออกไปว่า "เมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่" พี่สอนเนื่องจากเป็นรุ่นพี่ก็เลยพูดขึ้นมาก่อนใครว่า "เมื่อคืนพี่รอคิวอาบน้ำเป็นคนสุดท้าย พออาบน้ำเสร็จเวลาก็ประมาณเที่ยงคืนกว่าๆ พี่ก็ปิดไฟเตรียมตัวจะเข้านอน ตอนนั้นข้างนอกมืดหมดแล้ว ระหว่างนั้นพี่ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินลงมาจากชั้นบนตรงไปที่ห้องน้ำ ในใจก็คิดว่าน่าจะเป็นหนึ่งใน 3 สาวนั่นแหละก็เลยถามไปแบบหยอกๆว่า อาหารย่อยหมดแล้วหรอจ๊ะน้องสาว แต่ก็เงียบไม่มีการตอบกลับมา ก็เลยไม่สนใจ คลำทางเข้าห้องนอนไป"

จากนั้นส้มก็เสริมขึ้นมาว่า "เมื่อคืนนี้ไม่ได้มีใครลุกจากที่นอนไปห้องน้ำเลยนะพี่ ส้มเล่นเกมส์ถึงตี 3 ก็ยังไม่มีใครลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำเลย แต่ว่าช่วงก่อนนอนส้มได้ยินเสียงผู้ชายกำลังเถียงกันอยู่ชั้นล่างก็เลยลองลงมาดู คิดว่าพวกผู้ชายอาจจะทะเลาะกันอยู่ แต่พอเดินลงมาแล้วก็เจอ ผู้ชายคนนึงนั่งหันหลังให้อยู่ตรงโซฟา ในใจก็นึกว่าเพื่อนก็เลยถามไปว่า เป็นไรรึเปล่า แล้วก็มีเสียงตอบกลับมาว่า ไม่ได้เป็นไร ไปนอนเถอะ แล้วส้มก็เลยเดินกลับขึ้นไปนอนที่ชั้น 2 " นั่นคือเหตุการณ์ที่พี่สอนกับส้มได้พอเจอก่อนเป็น 2 คนแรก แล้วก้องกับเจมก็เล่าต่อว่า เมื่อคืนประมาณตี 1 เกือบๆ ตี 2 ทั้งคู่นั้นได้ยินเสียงหมาเห่าดังมาก เสียงหมาเห่านั้นดังลอดมาจากบริเวณ ที่จอดรถไว้ ก็เลยชวนกันลุกขึ้นไปดูกลัวว่ารถจะโดนงัด แต่พอทั้งคู่ออกไปจากห้องนอนก็ได้เจอผู้หญิงคนนึงเดินลงมาจากชั้นบน เป็นเหตุการณ์ เดียวกับที่พี่สอนเจอแต่ว่าคนละเวลา ในใจของทั้งคู่นั้นก็นึกว่าเป็นเพื่อน อาจจะท้องเสียจริงๆ

เนื่องจากตอนที่พี่สอนออกจากห้องน้ำนั้นทั้งสองก็ได้ยินประโยคที่พี่สอนทักผู้หญิงคนนั้นว่า "อาหารย่อยแล้วหรอน้องสาว" ก้องกับเจมนั้นก็นึกว่าเป็นเพื่อนจริงๆ ก็ไม่กล้าทักกลัวเพื่อนจะอาย ก็เลยรีบเดินไปตรงบริเวณที่จอดรถ แต่เห็นว่าไม่มีอะไรทั้งคู่ก็เดินกลับเข้าไปนอนในห้องนอนตามเดิม แล้วกระต่ายคนที่เจอเหตุการณ์แปลกๆในบ้านหลังนั้นก็เล่าเป็นคนสุดท้ายว่า กระต่ายนั้นหลับไปทั้งคืนเหมือนกัน มารู้สึกตัวอีกทีตอน ประมาณตี 5 ก็เลยคิดว่าเช้าแล้วลงไปอาบน้ำก่อนจะดีกว่าจะได้ไม่ต้องต่อคิวกัน แต่พอเดินลงไปถึงห้องน้ำก็ได้ยินเสียงคนกำลังอาบน้ำอยู่ มั่นใจ ได้แน่นอนว่ามีคนกำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ก็เลยเดินกลับขึ้นไปที่ห้องนอนชั้นบนแล้วก็นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่พักใหญ่ เดินกลับลงมาที่ห้องน้ำอีกครั้ง
ตอนประมาณ 6 โมงครึ่งก็คิดว่าพวกผู้ชายนั้นน่าจะตื่นกันหมดแล้วเห็นมีบางคนอาบน้ำอยู่ แต่ว่าพอเดินลงไปถึงก็กลับกลายเป็นว่าชั้นล่างผู้ชายยัง ไม่มีใครตื่นสักคน ไฟในบ้านนั้นยังคงปิดอยู่ ทุกอย่างมืดมิด พอเดินไปเปิดห้องน้ำพื้นห้องน้ำนั้นก็ไม่มีความเปียกเลย ทุกอย่างแห้งสนิท แล้วเสียงคนที่กำลังอาบน้ำตอนตี 5 นั้นคือใคร

พอคิดได้แบบนั้นก็รีบเดินไปเคาะประตูห้องของพวกผู้ชายแล้วก็เรียกเพื่อนทั้งหมดมานั่งคุยกัน ปะติดปะต่อเรื่องราวเหตุการณ์ทุกอย่าง ก็พอจะเดาได้ว่าในบ้านหลังนั้นไม่ได้มีแค่เพียงพวกเธอแล้วก็เพื่อน มีคนอื่นอาศัยอยู่ร่วมด้วยแน่นอน แต่ว่ากระต่ายนั้นเป็นคนไปปลุกมิน แต่ปลุก ยังไงมินก็ไม่ยอมตื่น ทุกคนจึงรีบเก็บกระเป๋าของตัวเองลงมารวมกันที่ชั้นล่าง กะว่าถ้าเกิดยังไม่ตื่นอีกจะให้พี่สอนเป็นคนขึ้นไปอุ้มไปไว้ในรถ มินพอได้ยินเรื่องราวทุกอย่างประกอบกันแบบนี้ก็ถึงกับงง ตัวเธอเองนั้นนอนหลับสนิทมาก ไม่มีแม้แต่การฝัน จนกระทั่งถึงทุกวันนี้ก็ยังหาคำตอบ ไม่ได้ว่าผู้หญิงที่เดินลงจากชั้น 2 มุ่งหน้าไปห้องน้ำและผู้ชายที่นั่งหันหลังอยู่บนโซฟาคนทั้งคู่เป็นใคร เพื่อนอีก 5 คนได้เห็น ได้ยิน แต่ว่ามินเพียง คนเดียวที่รอด เรื่องราวทั้งหมดก็จบลงเพียงเท่านี้ทริปนี้ฉันรอด

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

คืนบวงสรวง มหาวิทยาลัยพะเยา

เป็นเรื่องที่เล่าต่อๆ กันมาในหลายเรื่อง หลายวาระ แต่ละปีก็จะมีเหตุการณ์ที่แตกต่างกันออกไปบ้าง เสริมจากเรื่องที่เคยได้ยินมาบ้าง เรื่องที่เพื่อนๆ จะได้อ่านกันต่อไปนี้ ต้องขอบอกก่อนว่า “เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม” เราได้รวบรวมมา จากหลายๆ ที่ จะหลอนขนาดไหน ไปสั่นประสาทกันเลย เรื่องมีอยู่ว่า ที่มอเราจะมี 1 คืนที่ต้องเก็บของสีแดงทุกชิ้นเก็บไว้ให้มิดชิด เพราะเชื่อกันว่า คืนนั้นจะเป็นคืนที่กองทัพของพระนเรศวรออกมาเดินผ่านบริเวณหอใน รุ่นพี่ก็เล่าๆ สู่กันฟังบ้างว่าเคยเจอ บ้างก็ว่าเห็นเป็นกองทัพ บ้างก็ว่าได้ยินแต่เสียงคนเดินหลายๆ คนพอออกมาดูก็ไม่เจออะไร จริงๆแล้วเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้ เพราะคิดว่ามันน่าจะเป็นเรื่องเล่าหลอกให้เด็กปี 1 กลัว แต่เมทเราบอกว่าไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ เราเลยจำเป็นต้องเก็บเสื้อผ้า เปลี่ยนผ้าปูที่นอน (เพราะเป็นสีแดง) และเก็บกล่องห่อข้าวของเราที่เป็นสีแดงมาจากหลังห้อง พอตะวันตกดินความน่ากลัวมันก็เริ่มขึ้น ปกติแล้วที่หอในจะคึกคักมาก โดยเฉพาะหน้ามินิมาร์ทและลานดาว ที่มักจะมีคู่รักมานั่งคุยกัน มีเพื่อนๆ พี่ๆ ที่มานั่งเล่น หรือคนที่ออกมาซื้อข้าวของเครื่อ...

บ้านเก็บศพ!!ย่านบางแวก จรัญ13...เรื่องจริง!!เมื่อหนุ่มวินเข้าไปส่งของแล้วดันเจอดี

ว่ากันด้วยเรื่องสยองขวัญ... ที่หลายคนอยากรู้ ณ ตอนนี้ คงหนีไม่พ้นเรื่อง "เรือนหอคนตาย" ที่เป็นตอนหนึ่งของภาพยนตร์เรื่อง "ตีสาม" ซึ่งเป็นเรื่องราวของคู่รักที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต และทางครอบครัวทำใจไม่ได้เลยอยากเก็บศพเอาไว้... สำหรับพล็อตเรื่องนี้ ใครหลาย ๆ คนคงเคยได้ยินมากนักต่อนักแล้ว บ้างก็ว่าบ้านหลังดังกล่าว ตั้งอยู่ที่เมืองเอก บ้างก็ว่าตั้งอยู่ที่พุทธมณฑล สาย 2 บ้างก็ว่าอยู่แถวสุวินทวงศ์ บ้างก็ว่าอยู่ที่แถวหนองจอก เอาเป็นว่า คงจะมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นหลายแห่งเลยทีเดียว แล้วแต่ละที่ก็คงสยองไม่แพ้กัน ส่วนวันนี้ก็ขอนำประสบการณ์จริง จากคุณมาร์ค ที่ได้เล่าเรื่องราวสุดสยองผ่านรายการเดอะช็อค เมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ที่ผ่านมา... ให้เพื่อน ๆ ได้ฟังกัน...โดยคุณมาร์ค ได้เปิดเผยถึงประสบการณ์ตรง ๆ ที่เจอแบบจะๆ ให้ฟังว่า... ตอนนั้นตนเพิ่งเข้ามากรุงเทพฯ ใหม่ ๆ มารับจ้างขับมอเตอร์ไซค์รับจ้าง แถวพุทธมณฑล ซึ่งตนก็รับป้าแม่บ้านคนหนึ่งมาส่งยังบ้านหลังหรูอีกซอยหนึ่งเป็นประจำ รับส่งได้สักพักตนก็เลยบอกกับคุณป้าคนนั้นว่า สนใจเป็นลูกค้าประจำไหม จะได้มารับมาส่งให้ตลอด ซึ่งคุณ...

โรงหนังผีย่านสมุทรปราการ

เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นที่โรงภาพยนต์แห่งนึงในจังหวัดสมุทรปราการ และเหตุการณ์นี้พึงจะเกิดขึ้นกับคุณโอ๋แบบสดๆร้อนๆ โรงหนังแห่งนี้ ถ้าย้อนกลับไปเมื่อสี่ถึงห้าปีที่แล้ว คนจะเยอะมาก แต่ปัจจุบันโรงหนังแห่งนี้ดูเล็กลงไปเยอะ ถ้าเทียบกับที่อื่นๆในปัจจุบัน จนตอนกลางวันแทบนับคนได้เลย แต่ด้วยความที่คุณโอ๋เป็นคนไม่ค่อยได้ดูหนังอยู่แล้ว พอดีคุณโอ๋ไปบ้านเพื่อน แล้วอยากดูหนังเรื่องนี้อยู่พอดี เพราะเพื่อนเล่าให้ฟัง คุณโอ๋จึงได้เข้าไปซื้อตั๋ว และตั้งใจว่าจะดูก่อนรอบสุดท้าย แต่มันเลยเวลามาประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว เลยได้ซื้อตั๋วดูรอบสุดท้ายแทน ประมาณสี่ทุ่ม...คนน้อยมาก คุณโอ๋เลือกนั่งแถวหลังสุด ที่นั่งห้าเอ ก่อนหนังฉายคุณโอ๋ได้เดินเข้าห้องน้ำก่อน ห้องน้ำเก่าและน่ากลัวมาก ใหญ่พอสมควรแต่ไม่มีคนเลย คุณโอ๋เลือกเข้าห้องตรงกลาง พอคุณโอ๋เสร็จกิจและเปิดประตูออกมา พอจะหวังที่กำลังเปิดประตู คุณโอ๋ได้ยินเสียงกดชักโครกของห้องข้างๆ ซึ่งตอนที่คุณโอ๋เดินเข้ามา ทุกห้องจะเปิดประตูหมดและไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำเลย คุณโอ๋พยายามไม่ใส่ใจ และเดินออกไปซื้อขนม และกลับเข้ามานั่งที่นั่ง มีคนดูน้อยมาก แถวที่คุณโอ๋นั่งจะไม่มีคนนั่งเ...